Rolling Through the Universe – Lethe
Eigen Beheer, 2015
De term sludge wordt tegenwoordig op iedere muziekstijl geplakt die enigszins agressief en traag is. Het genre vertakt zich dan ook sterk, met veel verschillende subgenres. Zo is er ook het sterk tegen post-metal aanleunende atmosferische sludge, waar Rolling Through the Universe wel bij zou passen. Persoonlijk vind ik het allemaal gezegend met die subgenres: feit is dat Lethe, de derde langspeler van Rolling Through the Universe, een trage plaat is geworden, die, met behoorlijk veel gevoel voor sfeer, verschillende genres goed verpakt in de modderige en ploeterende doom. Er zijn sporen te vinden van post-metal, blackmetal, maar bij vlagen ook de zweverige lichtheid van post-rock.
Rolling Through the Universe draait alweer een paar jaar mee en, hoewel ze onder de radar zijn gebleven, brengen deze mannen wel steeds platen uit die hun mannetje staan. Zo ook Lethe, dat met grootse, meeslepende riffs een sterke atmosfeer weet over te brengen. Heel fijn is dat naast al het lompe gebeuk, dat overigens goed uitgevoerd is, er duidelijke sporen van post-rock zijn verweven in de muziek. Niet alleen behoren sommige riffs tot dat genre, maar ook worden hooks en progressies die zijn terug te vinden bij veel post-rockbands goed gebruikt in de hardere riffs. Is dit dan post-metal? Ja en nee: letterlijk gezien, misschien wel, maar voor mij is er altijd een duidelijke scheiding te vinden in de atmosfeer die veel post-metalbands en veel post-rockartiesten neerzetten. Rolling Through the Universe weet de gulden midddenweg te vinden, een knappe prestatie. Luister bijvoorbeeld eens naar het midtempo Claw of the Conciliator, dat naast post-metal en -rock, ook duidelijke invloeden van gore sludge (denk aan Mastodon ten tijde van Remission) laat horen.
Productiegewijs zit Lethe ook aardig in elkaar. De drums staan wat zacht en met name de bekkens hebben nog wel eens de neiging om wat afgestompt te klinken. De bas en de gitaar daarentegen staan goed op elkaar afgesteld, met de bas die naast een stevige hoeveelheid laag ook een gepast laagje fuzz heeft. De gitaar heeft een toon die zowel voor de trage passages als voor de wat snellere blackmetal-passages geschikt is. De grunts liggen prettig in de mix, wat hier vooral betekent dat ze niet te ver op de voorgrond liggen.
Het artwork past ook goed bij de muziek, en vind ik persoonlijk één van de originelere stukken die ik de afgelopen tijd heb gezien.
Vanaf het eerste album heeft Rolling Through the Universe steeds iedere twee jaar een album uitgebracht. Geen gedoe met EP’s en singles, gewoon recht voor zijn raap, steeds een full-length. Ook Lethe is weer een leuk album geworden. Het is te hoop dat de jongens stug doorwerken en een keertje de oversteek maken naar onze kant van de grote plas, want ik ben erg benieuwd hoe intens de band dit materiaal live neerzet.
Tracklisting:
- Lethe
- Fall of the Corona
- Antithesis
- Claw of the Conciliator
- Centrifuge
- Subject of Discord
Line-up:
- Eric Wallace – Bas, Vocalen
- Martin Castello – Drums
- Cody Klewin – Gitaar, Vocalen
Links: