Rob Zombie – Hellbilly Deluxe 2
Roadrunner Records, 2010
Rob Zombie. Tegenwoordig is hij bezig met films, te zien in CSI *vul Amerikaanse grootstad naar keuze in* en nu en dan ook nog wat muziek. Zoals geweten werd deze meneer na White Zombie einzelganger en ging hij onder eigen naam verder. Hellbilly Deluxe en The Sinister Urge werden leuke licht industriële platen. Educated Horses, dat was even iets anders. Meer rock, Amerikaanse rock, bijna southern rock inderdaad. Het was afwachten wat Hellbilly Deluxe 2 zou geven.
Ik vind het wel geestig als ik een stagiair bij mij in de auto heb en eens een metalplaat kan afspelen voor de verandering. Of nog beter, zo’n leuke meid die niet bang is om te genieten van het leven. Dan leg je geen Darkthrone of Morbid Angel op maar een sexy metalplaat, Rob Zombie bijvoorbeeld. Spontaan kleedt ze zich dan uit, de borstjes springen haast spontaan uit de beha. Met deze Hellbilly Deluxe 2 is dat opnieuw een garantie. Het is namelijk stadionmetal waar de gemiddelde alternativo wild op gaat. Marilyn Manson maar dan net iets heavier. Jesus Frankenstein, een groovy rocknummer met een metalen bijklankje. Lederen rokje, pompend ritme, akoestisch tussenstukje… klassieke formule voor mainstream metalmaterie. Nieuwswaarde: 0, maar ja, het is een afgewerkt product en op zich is er niets mis mee. Rob Zombie weet maar al te goed hoe je het doet en waarom ook niet? Sick Bubble-Gum gaat zelfs nog iets verder en met de nodige “motherfuckers” in de tekst en de provocerende teksten kun je zeker de achterbank bereiken. Opwindend wanneer er verleidelijk vrouwelijk vlees in de buurt is, in alleenstaande toestand is er geen ruk aan. What is even overbodig als het naspel na je eerste orgasme en al even snel vergeten. Mars Needs Women klinkt als een soort uitgeputte liefdesverklaring en als ik eerlijk mag zijn: Rob de Zombie klinkt hier oud. Een ouwe rocker op brugpensioen (een speciaal geval van werkloosheidsuitkering in België, red.)
Hoe erg ik het ook vind, nadien zit er niet veel verbetering in. Standaardnummertjes over vrouwelijke creaturen, zonder veel inspiratie. Voorspelbare nummertjes, veel productie en weinig inhoud. Werewolve Women of the SS is een laatste lichtpuntje maar brengt weinig zoden aan de dijk. Het kalf was al verdronken in een grote poel van middelmatige nummers met een kleine reddingsboei hier en daar. Deze plaat is al even modaal als de laatste Genitorturers. Als afrodisiacum kun je het nog inzetten, maar een muzikale meerwaarde is onbestaande (of het moet de drumsolo zijn in The Man Who Laughs). Jammer, of net niet. Aan u de keuze.
Tracklisting:
- Jesus Frankenstein
- Sick Bubble-Gum
- What?
- Mars Needs Women
- Werewolf, Baby!
- Virgin Witch
- Death and Destiny Inside the Dream Factory
- Burn
- Cease to Exist
- Werewolf Women of the SS
- The Man Who Laughs
Line-up:
- Rob Zombie – Vocals, Lyrics
- John 5 – Guitars
- Piggy D. – Bass
- Tommy Clufetos – Drums
Links: