Im Ra Distare Summum Soveris Seris Vas innoble. Vraag me niet wat het betekent. Net als de bandnaam trouwens. Deze Zweedse band gaat sinds 2005 door het leven en passeerde al één keer onze reviewersbank. Dat was in 2014 met De Mysteriis Dom Christi. Ik heb te weinig aandacht gegeven aan die plaat, om eerlijk te zijn. Tijd om dat goed te maken.
Toen ik deze voor het eerst hoorde, was ik er oprecht van overtuigd dat Mories in de line-up zat. Dit is namelijk een behoorlijk geluidsgestoorde mix van black metal. Ontaardse en onaardse Mayhem, Aevangelis, V.E.G.A., Blut Aus Nord, Morbid Angel (F en G-era) riffs en ja, heel veel Moriesiaanse verkniptheid. Deze heren enteren het katholicisme vanuit een duistere invalshoek. Ik lees hier en daar dat het zelfs aanhangers zouden zijn van het katholicisme. Of dat zo is, weet ik niet. De (ex-)leden Dödfödd hebben mij bij ander werk nooit die indruk gegeven in ieder geval. En dan nog. Als dit unblack is, dan hoop ik dat de andere unblackbands dit voorbeeld volgen. Dit is namelijk 666 keer zo evil en necro als de zoveelste meloblack koorband met een Goddelijk alibi voor hun zaaddodende saaiheid.
Een duidelijke love it or hate it-formule, eentje die gelukkig wel consequent en overtuigend klinkt. Zelfs als je dit een rommelboeltje vindt, kun je nog steeds bevestigen dat het geen collage is maar een monolith aan blackmetalafval. Persoonlijk hou ik er wel van, omwille van de consistentie en de uitdagendheid. Wie de score van mij omdraait heeft wellicht even goede argumenten hiervoor.
Score:
88/100
Label:
Annapurna, 2018
Tracklisting:
- Intro
- Where Escapism Ends
- Incompatible Molokh
- Cloud of Unknowing
- E va um da
- Etia si omnes, ego non
- Skin Without Skin
- (Natten inuti) en tagg som sticke
- Outro
Line-up:
- Karl Hieronymus Emil Lundin – Gitaar, Bas, Drums, Keel, Keyboards, Cello
- Karl Axel Mikael Mårtensson – Gitaar, Keel, Luit, Fluit
- Sir N. – Guitars
- Johan Gustafsson – Noise
Links: