Of ik wel zin had in een portie glam/hair metal? Uiteraard ben ik daar wel voor te porren, ook al had ik nog nooit van het Noorse Razorbats gehoord. De band had ook nog maar één album achter haar naam staan (Camp Rock), dus dat ik de band niet kende was zo raar nog niet.
Mocht je nou, net als ik, bij de term glam of sleaze metal denken aan bands als Mötley Crüe, Ratt, Dokken of meer van dergelijke bands, dan zit je, net als ik, op het verkeerde spoor. Razorbats maakt namelijk helemaal geen metal, maar ouderwetse (hard-)rock. Het soort waar je vader vroeger naar luisterde, tot grote irritatie zijn ouders. Het type rock dat tegen de maatschappij aanschopt en je vertelt dat de hele wereld en vooral je ouders stom zijn.
Die ouderwetse, blues-georiënteerde rock klinkt op II echter bijzonder fris en fruitig. Qua teksten mag ik dan niet helemaal de doelgroep van de band zijn, muzikaal gezien is dit juist iets voor de mensen van middelbare leeftijd. Razorbats heeft op II een uitstekende mix gevonden tussen rock en punk waarbij de muziek vooral een ouder publiek zal aanspreken en de teksten juist meer tot de verbeelding van de jeugd zullen spreken.
Score:
70/100
Label:
Rob Mules Records, 2018
Tracklist:
- The Waiting
- Take It Out On The Road
- Social Rejects
- Dead Boy City
- Bad Teacher
- Nowhere
- Sister Siberia
- Going Underground
- Send In The Clowns
- Talk All Night
Line-Up:
- Paulie Vercouteren – Zang
- Kjetil F. Wevling – Gitaar
- Asle Tangen – Gitaar
- Chris Haugerud – Bas
- Knut S. S. Wettre – Drums
Links: