Quiet Riot – Rehab
Demolition Records – 2006
Op de een of andere manier heeft Quiet Riot nooit indruk op me gemaakt. Ook al zijn ze nog zo lang bezig en ook al hebben ze nog zoveel platen verkocht, ik vond het altijd maar een zwaar overgewaardeerd geheel. Ik heb ze dan ook de afgelopen jaren niet echt heel erg gemist. Maar ze zijn er weer, met een fonkelnieuw studioalbum. Ik moet toegeven dat de sound anno 2007 me beter bevalt, dan al het vorige werk. Echt geweldig vind ik het nog steeds niet, maar de cd Rehab is een heel aardig muziekstukje geworden.
Quiet Riot werd in het stenen tijdperk van de rock in 1975 opgericht.Zanger Kevin du Brow is er van het begin af bij, dat niet alleen, hij was en is een van de drijvende krachten achter de band . Het gaat te ver om de hele geschiedenis van de band te beschrijven, wie dat wil lezen, moet de Wikipedia er maar eens op naslaan. In ieder geval stond de band op het hoogtepunt van zijn roem en was een van de betere en bekendere glamrockbands tussen 1983 en 1986. Vele personele wisselingen volgden. Dat niet alleen, de band viel een aantal keren kompleet uitelkaar om na een tijd van stilte weer te herrijzen. De laatste herrijzenis stamt uit 2005 en heeft dus geleid tot het uitbrengen van een nieuw album aan het einde van 2006. Dit ondanks de elkaar in zeer snel tempo volgende personele wisselingen. Uiteindelijk bestaat de line-up nu uit : Kevin DuBrow, Frankie Banali, Tony Franklin, en Neil Citron. Maar het kan net zo gemakkelijk zo zijn, dat dat inmiddels alweer veranderd is.
Quiet Riot slaagt erin om enigszins te breken met het verleden. De sound is meer door blues en prog beïnvloed, zonder de roots te vergeten. Bovendien staat er slechts een cover op de cd. Daar trekt men dan wel negen minuten voor uit, om uiteindelijk weinig aan het origineel toe te voegen. Blijft staan dat Evil Woman gewoon een mooi nummer van Spooky Tooth is Gastzanger Glenn Hughes is ook een goeie greep en eigenlijk is het gewoon een sterkere zanger dan Kevin DuBrow. Toch komt Kevin er ook niet slecht vanaf op deze cd en eigenlijk klinkt hij beter dan hij in jaren heeft gedaan, volgens mij. Bij het stevige uptempo werk klinkt de band donkerder en forser dan ooit. Muzikaal zit het geheel goed inelkaar, er is variatie in melodie en tempo en er wordt gewoon sterk gespeeld. Vooral het gitaarwerk springt er absoluut uit.De productie vind ik niet zo heel sterk. Het geheel klinkt wat vlak en de zang staat iets te ver voorop. South of Heaven en Old Habbits Die Hard zijn mijn favoriete nummers op deze cd. Hadden jullie niet verwacht he, dat ik een van de langzamere nummers tot mijn favorieten reken. Beetje een trendbreuk, maar het is toch echt zo deze keer.
Op zijn best doet Kevin me qua zang.erg denken aan Noddy Holder, zanger van Slade. (dat is dan wel niet een van de beste rockbands ooit, maar de zanger mocht er absoluut zijn en is een van mijn alltime favorieten). Het nieuwe studio album van Quiet Riot, Rehab is een zeer luisterbaar werkje geworden. Veel classic rock fans gaan hier absoluut hun hart mee ophalen. Toch is het ook een originele schijf geworden en wat mij betreft een van de betere van de band. Nog eenendertig jaar er bij en dan maken ze misschien wel een echte topper.
Tracklist cd:
- Free
- Blind Faith
- South of Heaven
- Black Reign
- Old Habits Die Hard
- Strange Daze
- In Harms Way
- Beggars and Thieves
- Don’t Think
- It Sucks to Be You
- Evil Woman
Line-up:
- Kevin DuBrow: Vocals
- Frankie Banali : Drums
- Tony Franklin : Bass Guitar
- Neil Citron : Guitar
- Glenn Hughes : Bass/Vocals on Evil Woman
Links: