Pyramid – Gaudi’s Legacy
De derde langspeler van deze uit Barcelona afkomstige Progresieve Rock band (want metal is het zeker niet). In hun eigen promotiemateriaal blaast Pyramid aardig hoog van de toren. Een concept album over de kunstenaar Gaudi, daarmee trekken ze de vergelijking naar hun eigen muziek. Dit zou ook kunst zijn?
Nou kunst is het zeker niet. Dat de band uit goede muzikanten bestaat is geen twijfel over mogelijk, maar of dat automatisch inhoud dat er goede muziek neer gezet wordt? Niet echt. De nummers bestaan voornamelijk uit ingewikkelde gitaarloopjes en afwisselende maatsoorten. Lange muzikale stukken met hier en daar opmerkelijke toetsenpartijen en psychedelische sfeertjes. Dat kan erg mooi zijn, maar Pyramid slaagt er niet in om het ook daadwerkelijk spannend en goed uitgewerkt neer te zetten.
| Tracklisting | |
 |
01 Born Gaudi 02 Sons of Gaudi 03 Art takes Word 04 Sister Sona 06 The architect of god 07 The Guell’s Dragons – Part 1 08 The Guell’s Dragons – Part 2 09 The Guell’s Dragons – Part 3 10 Welcome to the community WTHC 11 Requim Gaudi |
De muziek is me te onnavolgbaar op sommige momenten. Niet dat ik het niet begrijp, maar de samenhang is volledig weg omdat men op deze punten teveel verzuipt in de techniek. De gitaarloopjes gaan op een gegeven moment ernstig vervelen. Af en toe lijken de toetsen- en gitaarpartijen elkaar zelfs in de weg te zitten.
De productie is wat kaal. Alles is wel goed te horen, maar de gitaarpartijen en drums zijn over het algemeen wat iel. De toetsenpartijen zijn wat mij betreft veel te ver weggestopt op de CD. Maar wederom, slecht is het niet.
Het lijkt wel of progresieve metalband zo bezig zijn moeilijke nummers te maken dat de zanger of niet zo belangrijk zijn of geen ruimte geserveerd krijgen om over te zingen. Ook hier denk ik dat de zanger veel tijd heeft om bier te zuipen tijdens een concert. Niet dat dat erg is want echt denderend is hij nergens. In het eerste nummer lijkt hij zelfs vals te zingen.
De echte prog-fan zal hier best naar kunnen luisteren, want de band is technisch erg goed. Maar het haalt het niveau wat je van een progresieve metalband zou verwachten bij lange na niet.
Line-up:
Tony Valles – lead and rhythm guitars
Santi Leal – lead and rhythm guitars, keys
Javier Cespedes – lead and backing vocals
Manu Garcia – bass
Roger Guardia – drums