Psychofagist – Songs Of Faint And Distortion
Fobofile Productions, 2013
Daar zit je dan, met deze plaat van het Italiaanse Psychofagist door de speakers klinkend. Geen idee wat ik hier van moet maken. Uiterst experimentele “metal” die kant noch wal lijkt te raken. Volgens sommigen extreem technisch, op het randje van epileptisch maar wat mij betreft gewoon een bak baggerherrie. De omschrijving death/grind kom ik vaak tegen, maar ook die term lijkt de plank enigszins mis te slaan.
Extreem is het sowieso. De elf nummers zijn relatief kort en volgen elkaar zonder pauzes op, waardoor het één grote versterkerverbrijzelende massa wordt. Veel meer dan gepluk aan een overgedistortioneerde basgitaar en geram op de andere snaarinstrumenten is het niet. Langs alle kanten wordt het geluid door elkaar gegooid, met soms wat samples, maar voornamelijk spastisch drumwerk en nietszeggende gitaarpartijtjes. Er zullen weinig mensen zijn die iets kunnen met deze geschiftheid. Mijn persoonlijke en ongezouten mening is dan ook dat deze plaat niet per se uitgebracht had hoeven worden en alleen geluisterd dient te worden door personen met een fetisj voor schizofreen gepriegel.
Tracklisting:
- Blankness Reigns Supreme
- Movement
- Mechanoabsurdity
- Neuronopatia Sensitivia Subacuta
- Digression Into Distortion
- Inhuman 3.0
- 22nd Century Misshapen Man
- Song Of Faint
- An Autism Aenigma
- Unique Electronix Forms
- Uninitiation
Line-up:
- Stefano – Guitars, Backing Vox, Sax, Metak Weevil
- Marcello – Bass, Vocals
- El DucaConte – Drums
Links: