Posthuman – Rise from Ruins
Eigen Beheer, 2010
Nederland, trek jullie stralingspakken maar aan, hier is Posthuman. De nucleaire apocalyps is net achter de rug en we zijn met enkelen aan het bezinnen over hoe het allemaal zover is kunnen komen. Posthuman helpt ons een handje met zijn futuristische melodische metal.
Posthuman uit Friesland (niet Groningen dus) is een relatief jonge band en doet zijn moderne, stinkende best om een gezicht te tonen. Ook al gebruiken ze de reeds gekende methodiek van cleane en gruntzang (Scar Symmetry, je weet wel…), toch is het gedurfd. Zo zijn er weinig productionele interventies en is de cleane zang… gewaagd. Soms vind ik ze persoonlijk erg geslaagd (Darkest Lies), zeker als ze ondersteund of gedubd wordt, maar soms vind ik het bijzonder “breekbaar”, vooral op het nummer A Planet’s Lament. Ook de grunt is erg kortaf en niet erg agressief, soms lijkt het er meer op dat men een Gorefest-gedichtje voordraagt. Het instrumentale gedeelte heeft ook voldoende body, zelfs met de spacy discosynths.
Het klinkt misschien extreem negatief, is het ook, maar deze bende heeft ballen en dat is positief. Ik vind het zelf niet de meest geslaagde poging ooit, maar ik ben er zeker van dat de aanpak van deze heren bij sommigen op veel sympathie zal kunnen rekenen. Er zijn tenslotte ook mensen die nog steeds naar de demo’s van Scar Symmetry of Mercenary luisteren toch? Wel, die hebben er nu een te checken band bij, een Nederlandse dan nog wel. Luistertip: The Meaning of Death.
Tracklisting: 
- Intro
- A Planet’s Lament
- [2108 pt. 1] World In Flames
- Darkest Lies
- End Of My Trail
- [2108 pt. 2] Truce
- The Meaning Of Death
- Into The Void
- [2108 pt. 3] The Great Revolt
- Ashes To Ashes
Line-up:
- Sander Stegeman – Vocals
- Mark Sloot – Guitar, backing vocals
- Jelle Agema – Bass
- Michiel Noordij – Drums
Links: