Pensées Nocturnes – Grotesque
Les Acteurs de l’Ombre Productions, 2010
Ben je zo gek als een kaasplankje of wil je dat worden? Dan heb ik er een perfect muziekje bij gevonden. Geniale gekte in muziek wil ik het noemen. Pensées Nocturnes heet het project van de heer Vaerohn. In zijn eentje slaagt hij erin om de meest uiteenlopende muzikale uitingen tot een geheel te maken waardoor je voortdurend op het verkeerde been wordt gezet. Mooi, lekker of iets dergelijks is niet van toepassing. Bizar, vervreemdend en ongewoon boeiend zijn specificaties die beter bij zijn nieuwe album Grotesque passen.
Vaerohn werkt in Pensées Nocturnes geheel solo en bracht vorig jaar een debuutplaat uit getiteld Vacuum, gevuld met avant-garde black metal. Dit werd door critici en liefhebbers goed ontvangen. Op weg naar een absoluut muzikaal meesterwerk wordt op een speciaal daarvoor gecreëerd label een cd uitgebracht waarin de muzikale grenzen veel meer vervagen en de nadruk meer op de avant-garde en minder op de black metal is komen te liggen. Het album is in Frankrijk in de eigen huisstudio opgenomen en daar moeten heel wat uurtjes in zijn gaan zitten, want voor een home made product klinkt het verbluffend goed.
Een waanzinnige wereld van muziek, geluiden, effecten blijkbaar gemaakt met het doel om de luisteraar voortdurend op het verkeerde been te zetten. Een plotseling vals aangeslagen piano, een koekoeksklok, een kerkorgel, totaal naast de maat spelen, absoluut vals klinkende momenten, maar ook bijna briljant romantisch klassiek georiënteerde stukken, akoestisch gespeelde stukken, jazzy stukken en dat alles volkomen onlogisch geordend. Vanaf de eerste noot misleiding. Een klassiek podiumintro, lang uitgesponnen en bombastisch, gevolgd door het geluid van een juichende zaal vol mensen doet je vermoeden dat de boel live opgenomen is, maar vanaf de eerste noot na het intro is duidelijk dat dit niet het geval is.
Ook de vocalen zetten je op het verkeerde been, meestentijds zijn ze voor mij onverstaanbaar en lijkt de stem meer als een instrument te dienen. Wat ik er wel van versta is in het Frans en daar begrijp ik helaas al sinds de middelbare school geen ene moer van, ondanks alle lessen. Veel van de instrumenten, inclusief drums worden met computers en keyboards voortgebracht, maar tijd noch moeite is gespaard om het origineel zo dicht mogelijk te benaderen en dat is wonderwel gelukt en daarom is het ook niet opvallend of hinderlijk. Gelukkig zijn gitaren, bas en vocalen wel echt.
Juist als je denkt het een beetje te begrijpen, te kunnen volgen, gaat de boel weer de andere kant op. Zeker zijn er nog genoeg black metal-momenten om het de liefhebbers naar de zin te maken. Gemengd met al die andere invloeden en geluiden levert het een geheel op dat iets weg heeft van een moderne opera. Heel spannend en inspannend en boeiend van de eerste tot de laatste toon. Geen gemakkelijk luistervoer, niet headbangend, swingend of melodieus. Vierenvijftig minuten muzikale en bijna maniakale genialiteit. Ik kan dan ook iedereen op zijn minst een luisterbeurt aanraden. Maar ook gezien het prachtige artwork en cd-boekje is Grotesque eigenlijk een verplichte aanschaf en Pensées Nocturnes een naam om zeker te onthouden.
Tracklisting:
- Vulgum Pecus
- Paria
- Rahu
- Eros
- Monosis
- Hel
- Thokk
- Suivant
Line-up:
- Vaerohn – Vocals, instruments
Links: