Pearl Jam – Lightning Bolt
Monkeywrench, 2013
De meest voor de hand liggend manier om een review van een nieuwe plaat van Pearl Jam te beginnen is te verwijzen naar het legendarische debuut Ten. Nooit meer geëvenaard, en dat zal ook niet meer gebeuren. De band lijkt dat echter niet als molensteen te ervaren en levert nog steeds prima platen af. Het vorige album Backspacer leverde zelfs een bescheiden hit op, Just Breathe.
Lightning Bolt bevat twaalf afgemeten nummers. Het geluid is direct. Weinig toeters en bellen. Vooral de eerste helft van de plaat is prima, maar een nummer als Let The Records Play bevalt mij minder. De laatste drie nummers hebben weer een onmiskenbare Into The Wild-sound. Van mij mag Eddie Vedder dat bewaren voor zijn solo-escapades. Het titelnummer, het opvolgende Infallible en het bezwerend Pendulum zijn daarentegen erg sterk.
Pearl Jam heeft een aardig album geproduceerd. In lijn met de voorganger, maar naar mijn smaak net iets wisselvalliger. De meter slaat dankzij bovengenoemde sterkhouders toch door naar de goede kant. De fan weet genoeg, maar die heeft hem natuurlijk al in huis.
Tracklisting:
- Getaway
- Mind Your Manners
- My Father’s Son
- Sirens
- Lightning Bolt
- Infallible
- Pendulum
- Swallowed Whole
- Let the Records Play
- Sleeping by Myself
- Yellow Moon
- Future Days
Line-up:
- Eddie Vedder – zang
- Stone Gossard – gitaar
- Jeff Ament – bas
- Mike McCready – gitaar
- Matt Cameron – drums
Links: