Pallbearer – Foundations of Burden
Profound Lore, 2014
Met Sorrow and Extinction werd het Amerikaanse Pallbearer in 2012 al snel opgepikt als een nieuwe belofte in doommetalland. Het jaar daarna stond de band al op Roadburn in Tilburg en nu, twee jaar later en een line-upverandering verder, is er een tweede plaat met de naam Foundations of Burden.
Het debuut kon bij mij rekenen op een vrij gereserveerde reactie, maar met Foundations of Burden ga ik ook op de toer der lofzangen. Wat een ongelofelijke vooruitgang heeft er plaats gevonden in twee jaar! In de sound is eigenlijk vrij weinig veranderd, maar er is extreem veel verfijnd. Vooral de cleane vocalen van Brett Campbell, die op Sorrow and Extinction nog niet echt overtuigend uit de verf kwamen, zijn echt met stappen vooruit gegaan. Nu scheert zijn prachtige stem, die de ijle kwaliteiten van Ozzy Osbourne op de eerste Black Sabbath-platen heeft, boven de muzikale toppen uit op een geweldige traditionele doom-manier. Ook zingen de andere leden bij vlagen harmonieus mee.
Het geluid is om je vingers bij af te likken, de gerenommeerde producer Billy Anderson zat achter de knoppen. De gitaren klinken clean glanzend en zijn in de zware stukken kraakhelder en stevig, vooral de riff van Watcher in the Dark is er een zoals je hem bij het oude werk van Cathedral hoort, ook is de invloed van een band als Candlemass duidelijk te horen op deze plaat. De bas is in het middengebied erg goed te horen, aan het eind van Watcher in the Dark neemt Joseph D. Rowland echt even zijn eigen weg in de finale. De drums spelen vooral op een laag tempo met smaakvol geplaatste fills, maar zwepen de boel na een aantal minuten bij The Ghost I Used To Be helemaal op met een heerlijke stuwende groove.
Pallbearer voelt heel erg vertrouwd aan door de klassieke invloeden, maar geeft er echt een eigen draai aan. De tracks zijn lang en bevatten veel proggy veranderingen, maar het wordt nergens te veel omdat het geluid is uitgediept. Monumentale riffs in Foundations worden afgewisseld met dromerige cleane gitaren die daarna weer mee worden genomen in een opbouw waar je U tegen zegt. Deze plaat bevat sowieso zoveel hemeltergend mooie melancholische climaxen waarbij de gitaren in harmonie een zeer kleurrijk klanktapijt neerzetten en de vocalen van Campbell het geheel naar een nog hoger niveau schoppen. Ashes is een magnifiek rustpuntje waarbij het weidse geluid van een Fender Rhodes en de stem van Campbell schitteren. Het wijkt af van de rest door het weglaten van de metal, maar het past simpelweg in het geheel.
Ondanks de zware sound en thematiek is Foundations of Burden namelijk een plaat die heel warm aanvoelt en daardoor uitnodigt tot veelvuldige luisterbeurten. Als ze het al niet hadden gedaan met het debuut, zal Pallbearer het verder gaan schoppen dan het doommetalwereldje, het is ze gegund met zo’n fenomenale plaat. Voor mij is dit een klein uurtje puur genieten waar eigenlijk niks op aan te merken is. Ronduit meesterlijke doom metal die tot het allerbeste van het jaar behoort.
Tracklisting:
- Worlds Apart
- Foundations
- Watcher in the Dark
- The Ghost I Used to Be
- Ashes
- Vanished
Line-up:
- Brett Campbell – Zang, Gitaar
- Devin Holt – Gitaar, Zang
- Joseph D. Rowland – Bas, Piano/Rhodes/Synthesizer, Zang
- Mark Lierly – Drums
Links: