Orphanage – Driven
Nuclear Blast – 2004
Het heeft een behoorlijke tijd geduurd en het geduld van menig Orphanage fan is danig op de proef gesteld maar eindelijk heb ik hem in mijn handen, het nieuwe Orphanage album.
Na By time alone heeft het een behoorlijke tijd geduurd voordat Inside uitkwam. Weer een behoorlijke tijd later ligt het nieuwe album Driven nu bijna in de winkel.
Hoewel de stijl van harde metal met mooie melodie lijnen en vrouwelijke zang ondertussen niet nieuw meer is weet Orphanage op Driven goed duidelijk te maken dat er meer da dat in de muziek van Orphanage zit. Wat Orphanage nog steeds uniek maakt binnen het genre is namelijk de heerlijke groove die de band kan neerzetten. Op het eerste nummer wordt dit meteen duidelijk. De zware gitaar partijen gecombineerd met sfeervolle keyboards en vrouwenzang wordt aangevuld met zwaar groovende drums en bas.
Met deze sound is ook meteen de toon gezet voor Driven.
De nummers op Driven zitten erg goed in elkaar en zijn alles behalve saai. Beukende gitaren, keyboard melodieën, grunts, vrouwelijke zang en meerstemmige zangpartijen worden op een goede manier afgewisseld, zowel binnen de nummers als tussen de nummers onderling.
De sfeer van de nummers doet over het algemeen meer denken aan By time alone. Maar net als op Inside komt de vrouwelijke zang meer naar voren. Wat ook opvalt is dat deze een stuk krachtiger klinkt dan op eerdere Orphanage albums en dat komt de muziek zeer ten goede.
Zoals eerder gezegd wordt er ook tussen de nummers zelf aardig afgewisseld. Nadat de eerste twee nummers door de speakers zijn geknald wordt ik verrast door het nummer Cold. Dit wat experimenteel aandoende nummer is één van die nummers op Driven die meerdere luisterbeurten nodig hebben om echt te gaan waarderen. Dit is ook meteen een sterk punt van het album, het allemaal interessant blijft om vaker te luisteren.
Orphanage heeft met Driven een prachtplaat afgeleverd die het wachten zeker waard is geweest. Het geheel voelt allemaal net wat geposlijster en sfeervoller aan dan Inside en zal daarmee ook liefhebbers van de eerdere Orphanage albums die Inside wat minder vonden aanspreken.
Deze dik een uur durende plaat heeft alles in zich om Oprhanage weer aan de top van de Nederlandse metal scene neer te zetten. En met onder ander een optreden op het Wacken festival lijkt het niet alleen bij nederland te blijven!
Tracklist
- The Sign
- Black Magic Mirror
- Cold
- Prophecies of Fame
- Dead Ground
- My master’s Master
- Back Gate
- In Slavery
- Truth or Lies
- Driven
- Infinity
- Addiction
- Beyond the Fall
- Ender’s Game
Lineup:
- Remko van der Spek – bass
- Guus Eikens – guitars and vocals
- Lasse Dellbrügge – keyboards
- Rosan van der Aa – vocals
- George Oosthoek – grunt vocals
- Sureel – drums
Website: http://www.orphanage.nl/