Soms zijn de zaken heel simpel. Twee bands maken samen een split-album en noemen deze gewoon Split. Ik had vroeger een hamster die ook gewoon Hamster heette. Zijn opvolger kreeg eenvoudig een rugnummer: Hamster 2. Waarom de zaken gecompliceerd maken, nietwaar? Dat moeten de jongens van Old Iron en Verdun ook gedacht hebben. Ik vind ze nu al leuk en moet nog naar het album luisteren.
Wie zijn Old Iron en Verdun hoor ik je tot hier denken? Wel, het zijn twee doom- en sludgemetalbands die enige bekendheid genieten binnen het wereldje. Old Iron komt uit Seattle, Washington en is zeker aan de Amerikaanse westkust vrij gekend. Verdun komt – zoals de naam ergens doet vermoeden – uit Frankrijk. Nee, niet uit Verdun in het noorden, maar uit Montpellier in het zuiden, alwaar de zon meestal schijnt. Niet bepaald een plek waar je een doommetalband zou situeren dus. Dan hebben de heren van Old Iron het meer getroffen met de regenhoofdstad van de Verenigde Staten. Niets maakt immers depressiever dan hemelsluizen die dagenlang openstaan. Seattle maakte er zijn handelsmerk van. Dat en grungemuziek natuurlijk. Toch is het doom en sludge metal waar deze twee bands elkaar in vonden. Old Iron is een doommetalband met sludge-invloeden, terwijl Verdun eerder een sludgemetalband is die doom in zijn muziek injecteert. Ja, er is een verschil!
De demo werd ons opgestuurd en kreeg “psychedelic sludge” als omschrijving. Nou, nee. Niet bepaald. Ik vind er weinig psychedelisch aan. Het eerste deel is meer doom dan sludge. Weliswaar lekkere doom want deze schijf straalt meer depressiviteit uit dan mijn bankrekening. Het tweede deel is dan weer pure sludge, met dus dat doomsausje erover gegoten. U raadt het al, dit tweede gedeelte is volledig het vaargebied van onze Franse vrienden.
Vier nummers staan er op deze zelfmoordschijf en ik vind ze alle vier lekker klinken. Sludge en doom spelen wel vaker netjes met elkaar zonder ruzie te maken. Deze twee bands bewijzen het nogmaals. Persoonlijk vind ik Narconaut van Verdun de leukste track op de plaat. Pure sludge, maar met onmiskenbaar norse doominvloeden. Toch schaatsen de beide bands de nummers mooi aan elkaar zonder uit te glijden. De flow zit goed en voor je het weet zijn we een half uurtje verder en zit het split-album er alweer op. Leuk gedaan, zonder meer. Ik ben alvast geïnteresseerd geraakt in de beide bands. Dat is een goede indicatie dat deze split lekker in elkaar zat.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
