Obscurity – Obscurity
Trollzorn, 2012
De reden dat Obscurity zich, ondanks de productie van zes albums in twaalf jaar, nog steeds grotendeels in het door de bandnaam aangeduide terrein bevindt, is relatief eenvoudig: de muziek is niet spannend of vernieuwend genoeg om op te vallen, en de groep blijft het kleine broertje van Amon Amarth.
Hoewel ze spreken van ‘pagan principles’ en ‘viking lore’, gaan de muzikanten zich – Thor zij dank – niet te buiten aan flierefluitjes, fiddles en andere quasi-authentieke instrumenten. Ook semi-mystieke melodieën blijven grotendeels achterwege. De epische invloeden zitten vooral in de stuwritmes, de productie en natuurlijk de lyrics. Klinkt dat bekend?
Voor de zoveelste keer levert Obscurity een aardig plaatje vol catchy metal met een licht Germaans sausje. Het is opnieuw melodieus, strak, bombastisch en goed gemaakt, maar het mist alweer eigenzinnigheid, creativiteit en een persoonlijk geluid. Ondanks alle grote woorden lijkt het deze band te ontbreken aan echte strijdlust.
Tracklisting:
- In Nomine Patris
- Ensamvarg
- Jörmungandr
- Obscurity
- Fimbulwinter
- Kein Rückzug
- Strandhogg
- Germanenblut
- Blutmondzeit
- Weltenbrand
- So endet meine Zeit
Line-up:
- Agalaz – Zang
- Dornaz – Gitaar
- Cortez – Gitaar
- Ziu – Bas
- Arganar – Drums
Links: