Nim Vind – The Stillness Illness

Geschreven door op 02-07-2009 om 22:00.

Nim Vind – The Stillness Illness
Silverdust Records, 2009

Soms zijn er van die bands en/of artiesten die meteen tot je verbeelding spreken. In 2005 maakte ik stom toevallig kennis met de muziek van de Canadees Chris Kirkham, optredend onder de naam Nim Vind en maker van een behoorlijk ziek stukje horror punk. Ranzig uiterlijk, vage teksten en een lekker punkerig muziekje. Toen de opvolger van het debuut van destijds werd aangemeld stak ik dan ook direct mijn vinger op. Misschien dat ik eerst even had moeten luisteren, want de huidige muziek van Nim Vind staat mijlenver af van het origineel van jaren geleden en The Stilness Illness is een wat simpel mid-tempo rock ‘n’ roll plaatje met punkerige trekjes geworden.

NIMH staat voor National Institute Of Mental Health en in zijn artiestennaam is de H er afgelaten omdat er toch niets meer te redden viel. Dat is de humor en denkwijze die ik typerend vond destijds. En dan komt hij nu met een plaatje dat gerust in de huiskamer gedraaid kan worden met het kroost er bij en is er een single uitgekomen met een tekenfilmpje er bij als videoclip. En ook dat filmpje kan met een gerust hart door de jongere kijkertjes bekeken worden. Dat is dus niet wat ik hoopte en verwachtte bij het horen van de naam Nim Vind.

Nim Vind maakte een statisch midzomeravondplaatje met een bijna mechanisch aandoende muzikale simpelheid, die aan de vijftiger en zestiger jaren doet denken. De zanger heeft een aangename stem, zeer passend bij het originele genre en ook al noemt hij het nog steeds horror punkrock, de muziek lijkt wat mij betreft nog het meest op een minder pakkende en stuwende Volbeat-kloon. Daar waar Volbeat bij ieder nummer en ieder optreden er weer een schepje bovenop weet te doen en nog steeds enorm in de groei is, lijkt dat bij Nim Vind geenszins het geval. The Stilness Illness is een voortkabbelend plaatje, dat muziek biedt die best aangenaam wegluistert, maar niet meer dan dat. De essentie van punkrock en zelfs pure rock ‘n’ roll ontbreekt, laat staan dat er nog iets horrorachtigs te beleven valt. Wat overblijft is dan ook niet echt de moeite waard als je niet om een achtergrondmuziekje verlegen zit.

Dit album is in twee versies uitgebracht. De demoversie (1000 genummerde exemplaren, ik heb #682 gekregen om hier te beoordelen) wordt als bonus bij de nieuwe cd geleverd, zolang de voorraad strekt. Gezien het feit dat ik deze heb gehoord en niet de nieuwe cd zelf, zet ik beide lijstjesonder dit stukje. Vreemd systeem overigens, want zo heb ik een aantal tracks van de cd niet kunnen beluisteren. Ik ga er maar van uit dat het van hetzelfde laken een pak is.

Tracklisting promo 2008:
nimvind

  1. Killing Saturday Night
  2. Jack Knife
  3. The Stillness Illness
  4. The 21st Century
  5. The Radioactive Man…Radio Re-active
  6. Revenge…In The Key Of Croon And Cool
  7. Down The Roads Of A Wrecked Mind
  8. Arch Stanton: August 3rd 1862
  9. Wake Up And Die…Transmissions From The Red Orchestra
  10. The Message And Illusion
  11. The Astronomicon

Tracklisting The Stilness Illness:

  1. Killing Saturday Night
  2. Character Assasination
  3. Hadron Collider
  4. The 21st Century
  5. Jack Knife
  6. Suicide Pact
  7. The Radio-active Man
  8. Revenge
  9. Blood Clots…Rise Of The Police State
  10. The Clawed Bat
  11. Shango Nitra
  12. The Message
  13. The Still Blue (European bonustrack)

Line-up:

  • Chris “Nim Vind” Kirkham – vocals, guitar
  • Robbie Kirkham – bass
  • Anthony Kirkham – drums

Links: