nightlife – new low

Geschreven door op 15-08-2021 om 18:54.

Ooit gehoord van soulpunk? Nou, ik dus ook niet. Het trio nightlife uit Baltimore (VSA) is de eerste die deze term in de mond neemt als genre en debuutEP new low zijn er de eerste klanken van. Is onze geliefde muziek een subgenre rijker en is er reden om te vieren?

Als u bij soulpunk moet denken aan wat funky delen van Dance Gavin Dance dan kom je er waarschijnlijk het dichtst bij. Op opener new low is die invloed ook het duidelijkst en begint met een ingetogen beat, de kicks op één en drie, de snare op twee en vier. Vrij standaard dus, maar dan valt er een punky gitaarlijntje in ondersteund door een moderne djenty-metalen riff met slap bas. New low ontpopt zich daarna verder als waar popnummer in de verzen, maar die lekkere riff keert steeds weer terug in de refreinen om de boel een stevigere rand te geven. De zang is strelend en geproduceerd met veel echo en de toevoeging van koperblazers duwt het nog een stapje verder. Het is gewoon echt een lekker nummer. Opvolger all i know kent een kalmer begin dat lichte hiphop invloeden heeft, maar de refreinen draaien uit in post-hardcore. Het is vooral de combinatie van de twee stijlen dat het nummer interessant maakt. Afsluiter lonely is het minste en heeft een Santana-vibe, maar komt verder niet uit de verf. Er is hier ook nul voeling met het hardere genre en kabbelt wat rond zoals soul dat wel eens kan doen.

Wat betekent deze vrij sterke single en ok EP nu voor ons geliefde genre? Op zich niet zoveel, nightlife gaat de metal-of-punkwereld niet meteen opschudden, daarvoor is het nog veel te braaf. Waar het interessant wordt is dat bands zoals Dance Gavin Dance, Unprocessed, Polyphia of Plini – die volgens mij allen rechtstreekse invloeden zijn voor soul punk – ook invloed beginnen te krijgen binnen de pop-en-rockmuziek en dat is een uitgelezen kans om een nieuwe generatie kennis te laten maken met een stapje harder en dan nog één en dan nog één en dan nog één. Het is volgens mij ook een kwestie van tijd voordat een gekende popartiest zonder schroom deze invloeden in een radiohit kan verwerken, zoals we Doja Cat vorig jaar al live konden zien doen. Hopelijk gaat de bal dan aan het rollen. “We want the airwaves back!” Goed, dan gaan we die laatste van Somnuri of Boss Keloid nog eens aanzwengelen, of beter nog Curse These Metal Hands.

Label:

Eigen beheer, 2021

Tracklisting:

  1. new low
  2. all i know
  3. lonely

Line-up:

  • Hansel Romero – Zang
  • Julian Loften – Basgitaar, Gitaar
  • Isaiah Walker – Drums, Percussie

Links: