Nightfall – I am Jesus
(Black Lotus Records 2003)
Meeste trouwe lezers zullen weten dat ik geen death metal liefhebber ben. Ik kan er goed naar luisteren als a) de productie retestrak is en b) er genoeg melodie en passie in zit zodat ik er nog wat mee kan. Bands als Arched Enemy, Opeth en Children of Bodom zijn bijv. twee van die bands die ik te gek vind (tenzij men dit geen death metal noemt dan verneem ik
dat graag). Nightfall sluit hier mooi bij aan, maar wel met de melding dat dit muzikaal wat
voller is. Minder virtuoos gitaargeweld, maar wel veel sfeer en passie. De gitaren zijn
snoeihard en de drums perfect te horen. Dit soort muziek staat of valt met strakke
drumpartijen en de bijbehorende productie ervan.
Ik ken de voorgeschiedenis niet, maar lees dat ze na drie jaar weer harder terug zijn
gekomen dan op hun laatste CD Diva Future. Luisterend naar dit album geloof ik dat
meteen, want ze openen meteen bruut en dat houd de eerste paar nummers niet op. Hier en daar
wel wat rustige passages, maar die brengen veel sfeer en diepgang in de nummers. De
toetsenpartijen zijn hier namelijk heel subtiel en mooi ondersteunend. Veel melodie komt van
de dubbele gitaarpartijen. Een vette rif en een mooie pakkende melodielijn van de tweede
gitaar erover heen.
Tracklist
- Death of Neira
- The Senior Lover of Diamanda
- I Am Jesus
- A Pale Crescendo of Diamond Suns
- Luciferin (What if Men Could Bear Masters?)
- Muscat (Darkdark Road)
- The Poor Us
- I’ve Never Dreamt the Life We Share
- Treasures in Aramaic Tears (Echelon)
- Semana Tragica
- Nightfall
De zanger grunt er lekker op los. Mooi zwaar, geen gekrijs. Maar ook een gefluister en
illustratief woordje wordt niet geschuwd. Kortom het draagt allemaal bij aan een zwaar,
melodramatisch album. Zo leer ik als power/prog/metal liefhebber ook nog eens wat heftigers
waarderen 😉
Ik ben dus aardig verrast door dit album. Het is geen echte death metal, wel hard en mooi.
Het album is afwisselend, ik wordt niet drie kwartier volgeblast met grunts en dubbele
basspartijen. Er is ruimte voor structuur, verhaal en (erg belangijk) muziek. Liefhebbers
van de bovengenoemde bands moesten dit zeker maar eens gaan beluisteren.
Line-up
- Efthimis Karadimas – Bass & Vocals
- George Bokos – Guitars
- Bob Gatsionis – Guitars & Keys
- George Kollias – Drums
Links: