Het Italiaanse Night Gaunt is een kwartet, dat al jaren in de relatieve anonimiteit opereert. Inmiddels toe aan een derde plaat, na het debuutalbum en een EP en op label nummer drie, is het voor de band te hopen dat ze uit de schaduw kunnen treden.
Donker en duister is in ieder geval de muzikale omlijsting. Een loodzware bas en laaggestemde gitaren dragen daar een flinke steen aan bij. Muzikaal laveert de band tussen het oude Candlemass en Celtic Frost in. Doom met een grimmige en af en toe snelle rand zeg maar. De eerste band komt nadrukkelijk naar voren in het korte, maar lekker depressieve The Room, alsmede in de lange afsluiter The Owl, dat zo’n beetje begint waar The Room eindigt. De Celtic Frost-invloeden vinden we vooral in het vlottere Veil en het snelle middenstuk van Penance. Ook horen we regelmatig de bekende kreet ‘uh’. De overige twee nummers kabbelen een beetje voort, en dat is nu eigenlijk ook net waar het toch een beetje aan schort op The Room. Het is allemaal niet onaardig, maar echte knallers ontbreken.
Met The Room brengt Night Gaunt een degelijk, maar geen wereldschokkend album uit. Op basis hiervan vermoed ik dat de status van Night Gaunt vooralsnog in de relatieve anonimiteit zal blijven. Dat is dan best wel jammer, want op de een of andere manier proef je de potentie wel. Wie weet komt het er wel uit op het volgende album.
Score:
72/100
Label:
Terror From Hell Records, 2018
Tracklisting:
- The Room
- Penance
- Oval Portrait
- Veil
- Labyrinth
- The Owl
Line-up:
- GC – Zang, gitaar
- Zenn – Gitaar
- Araas – Bas
- Tystnaden – Drums
Links: