Neuraxis – The Thin Line Between
Prosthetic Records, 2008
Neuraxis draait al mee sinds 1994, toch hebben ze onterecht om onverklaarbare redenen heel lang moeten wachten op hun kans om uit de anonimiteit te kunnen ontsnappen. Ze oogstten al heel wat lof met hun vorige meesterwerk Trilateral Progression. Sindsdien is er echter heel wat veranderd voor deze gasten, enerzijds een nieuw label in de vorm van Prosthetic Records en anderzijds een dubbele line-up wisseling. Alex Leblanc (Atheretic) is de nieuwe zanger en Will Seghers (Quo Vadis) is de nieuwe gitarenplukker van dienst. Benieuwd of dit alles een impact heeft gehad op deze plaat…
Eerlijk gezegd zat ik al een tijdje uit te kijken naar deze nieuwe release van het Canadese Neuraxis. Kenners zullen het met me eens zijn dat het één van de grootste groeibriljanten is in de Canadese metal scene. Wat onmiddellijk opvalt, is hun unieke sound. Waar veel technische (death) metal acts hun hoofd verliezen in zoveel mogelijk hypertechnische elementen te implementeren in hun muziek, daar slaagt Neuraxis erin om naast complex tegelijkertijd ook zeer melodieus en zelfs progressief te klinken zonder in te boeten aan kracht! Amper na tien seconden in het zeer vette eerste nummer Darkness prevails wordt een monsterlijk goede riff op je afgevuurd die zich onmiddellijk in je kop nestelt om er als een psychotische houthakker in je grijze hersenmassa de nodige schade aan te richten! De nieuwe gitaartandem is ook echt een lust voor het oor! Deze gasten spuwen er de ene na de andere fascinerende riff uit… Het ene moment technisch en complex, dan weer melodieus en progressief terwijl ze daarna zonder dat je het door hebt ineens beuken als een pletwals. Hun gitaarspel is divers en uitgebalanceerd terwijl de overgangen erg vloeiend zijn waardoor de algehele sound vrij toegankelijk blijft. Het drumwerk is vrij atypisch maar zeer sterk, waar veel death metal gekenmerkt wordt door een spervuur van blastbeats blijft dit bij Neuraxis vrij beperkt. Dit wordt gecompenseerd door knap inventief en creatief drumwerk wat het progressieve karakter en de vele tempowisselingen binnen hun songs ook vereisen. Zanger Alex Leblanc zorgt voor een heerlijke brutale toevoeging aan het algehele bandgeluid met zijn brute schurende keel-ejaculaties.
In het geheel genomen klinkt de productie, verzorgd door Jef Fortin (o.a. Anomynus), erg organisch en vet. Alle details zijn goed te horen hetgeen ook essentieel is voor deze band. Buiten het eerder genoemde openingsnummer staan er nog een aantal echte aanraders op deze plaat zoals Versus, Wicked, The thin line between en Deviation occurs met zijn licht fantastische solo! Nog even meegeven dat het mooie artwork werd verzorgd door Dennis Sibeijn (o.a. Chimaira,Job For A Cowboy). Tevens zijn er verschillende gastbijdragen van o.a. Luc Lemay (Gorguts R.I.P.).
Neuraxis slaagt erin om een fantastische plaat af te leveren, een album dat elke fan van technische (melodieuze) death metal vele uitdagende uurtjes luisterplezier zal bezorgen want dit is een echte groeiplaat! En zijn dat nu meestal net niet de platen die je het meeste bijblijven?!! Na vette platen van Origin, Krisiun en Withered heb ik met The Thin Line Between opnieuw een serieuze kandidaat voor mijn eindejaarslijst. Wat mij betreft verplichte aanschaf! Godverdomme, wat hebben die Canadezen toch een bloeiende scene vol met talentvolle bands! Een mens zou er jaloers van worden…
Tracklist:
- Darkness prevails
- Wicked
- Versus
- Deviation occurs
- The thin line between
- Dreaming the end
- Standing despite…
- Oracle
- Phoenix
- The all and the nothing
Line-up:
- Rob Milley – Guitars
- Will Seghers – Guitars
- Yan Thiel – Bass
- Tommy McKinnon – Drums
- Alex Leblanc – Vocals
Links: