Necrodeath – The 7 Deadly Sins
Scarlet Records, 2014
De naam Necrodeath werd voor het eerst genoteerd in 1984, een jaartal waarin velen onder jullie nog lang niet door de plasbuis van papa in de vagina van mama gekatapulteerd werden. De betere platen van deze band liggen volgens mij nog voor de eeuwwisseling, maar uitbollen doen ze allerminst.
Ook nu is het weer knallen en raggen op volle kracht. Snelheid is een zeer belangrijk element voor Necrodeath, dat Duitse (Kreator-demodagen) en Braziliaanse oldschool thrash combineert en aanvult met heel veel bitsigheid. Agressief gesnauw en oscillerende gitaarbezweringen maken van dit The 7 Deadly Sins een typisch Necrodeath-album dat zelfs beter is dan de laatste paar platen. Onverbeterlijke knelpunten als daar zijn het erbarmelijke Engels en de voorspelbare speelstijl (even haperen en dan weer verder razen) worden tegenwoordig als handelsmerk bestempeld, dus daarop kritiek geven is tevergeefs geworden.
Necrodeath is een monument in de Italiaanse scene en ook daarbuiten heeft het een zekere status. Niet onterecht als je het mij vraagt, en de band verdient ook alle lof voor het feit dat ze blijft doorduwen, al dragen de vele ledenwissels die zorgen voor vers bloed daar zeker toe bij. Hoe dan ook, vintage Necrodeath.
Tracklisting:
- Sloth
- Lust
- Envy
- Pride
- Wrath
- Gluttony
- Greed
- Thanatoid
- Graveyard of the Innocents
Line-up:
- Flegias – Strot
- Pier – Gitaren
- GL – Bas
- Peso – Drums
Links: