Ondanks de Nederlandse albumtitel is Myrd een Deense band. De teksten zijn in het Deens, maar Negativisme lijkt me een behoorlijke aanwijzing over het onderwerp van die teksten. Het is de derde release en eerlijk gezegd weet ik niet zo goed wat ik hier over moet zeggen.
Om een lang verhaal kort te maken: Als je de band Angantyr kent en je vindt dat een goede band, dan kun je dit blindelings aanschaffen. Ik wil niet zeggen dat Myrd alles heeft gejat van hun landgenoot Ynleborgaz, maar eigenlijk is dat wel zo. Google leert ons dat beide bands elkaar live uit de brand helpen, dus het is geen verrassing wat dat betreft. Niet alleen de nummers, maar ook de opbouw van het album is gewoonweg gelijk aan wat Angantyr al dik twintig jaar doet. Een snel openingsnummer, daarna wat midtempo nummers met af en toe een versnelling en aan het einde wat langzamere nummers. Zelfs de matige productie uit 1996 is overgenomen, iets wat anno 2019 echt niet meer hoeft.
Ja goed, het is allemaal niet slecht, het is alleen zo goed als allemaal al eens eerder gespeeld heb ik het idee. De zes nummers halen de dertig minuten net niet en dat is ook een prima lengte voor deze muziek. Het neigt op het einde naar ‘is dit nou een ander nummer, of…?’, iets waar het grote voorbeeld van deze band ook een handje van heeft.
Score: 
70/100
Label:
Purity Through Fire, 2018
Tracklisting:
- Statisk depression
- Døden kalder
- Blod, pis og bræk
- Til Hel med dig og dine
- Knivdræbt
- Tungetale
Line-up:
- Kent Værens – Alles
Links: