Monomyth maakt psychedelische instrumentale space/krautrock. Veelal zijn het soundscapes en muzikale reizen. Dat doen ze al een aantal jaar. Om preciezer te zijn sinds 2011. Ze komen uit Nederland. Orbis Quadrantis is het eerste album waarop Boudewijn Bonebakker (Gingerpig, ex-Gorefest) te horen is op gitaar.
Het interessante van instrumentale muziek is dat de titels van de nummers een denkrichting moeten geven en de interpretatie van de muziek aan de luisteraar wordt overgelaten. Nu moet ik bekennen dat, mijn vriendelijke leraar ten spijt, het vak Latijn niet mijn grootste hobby was. Vergeef me dus als ik Orbis Quadrantis verkeerd vertaal naar ‘Gezelschap der kwadranten’. Gezien het feit dat het album naar de namen van de vier Romeinse goden van de windkwadranten is genoemd, lijkt dat wel te kloppen. De namen van de nummers zijn de namen van de Anemoi. Oorspronkelijk Griekse goden van de wind, die schaamteloos werden overgenomen door de Romeinen, die ze naar hun eigen godsdienst kopieerden en de naam Venti (Winden) gaven. Op dit album worden deze vier windrichtingen bezongen. De bandnaam Monomyth is een benaming voor typische heldenverhalen. Aangezien de windgoden onder meer voorkomen in het heldenverhaal Ilias van Homerus, komt daar mogelijk inspiratie vandaan. Tot zover de toelichting en filosofie over het concept, over naar de muziek.
Ditmaal beginnen we op de woeste baren met Aquilo. Langzaamaan wordt een soundscape gecreëerd. Eerst aan boord van een kalm varend schip, vervolgens is de open zee daar, met de wind in de zeilen. Deze wordt vertolkt door psychedelische gitaren, voorzien van bas- en drumondersteuning. De apotheose stoomt de luisteraar klaar voor wat nog gaat komen op dit album. Een heerlijke ontknoping! Het is een Monomyth in zichzelf geworden.
In meer algemene zin valt de interessante en relaxte songwriting op. Het is improvisatie/jam gebaseerd en door de repetitie van riffs wordt een hypnotiserend effect bereikt. De karakteristieke drums zorgen voor een solide lay-out, al past het drumwerk van Sander Evers toch net wat beter bij het geluid van 35007. Bij Monomyth ligt het in de ondersteunende passages te zwaar in de mix om die echte psychedelische sfeer ten volle uit te buiten. Een funky upbeatnummer als Eurus wordt afgewisseld met rockende spacerock op Auster, waar die drums wel exact goed klinken en het dromerige Favonius. De eigen karakters van de nummers zijn sterk, precies zoals je verwacht bij deze vier verschillende windgoden. Zo is het concept op geraffineerde wijze uitgewerkt.
Monomyth weet hoe je muziek kan laten spreken. Hoe je een verhaal kunt vertellen met muziek. Mooi creatief werk, van een veelzijdig gezelschap. Check ook de leuke website even, hieronder in de links! Luistertips: Aquilo, Auster
Score:
82/100
Label:
Suburban Records, 2019
Tracklisting:
- Aquilo
- Eurus
- Auster
- Favonius
Line-Up:
- Selwyn Slop – Basgitaar
- Sander Evers – Drums
- Peter van der Meer – Keyboards
- Boudewijn Bonebakker – Gitaar
- Tjerk Stoop – Additionele effecten
Links: