De eindejaarsperiode is er bijna terug en bekende gezichten duiken dus weer vaker op in het straatbeeld. Een van die gezichten die sinds 2000 niet meer gezien is, is het Zweedse industrial metal geval Misery Loves Co. Deze band begon in 1993 en bracht een jaar later een split uit met Extreme Noise Terror. Een jaar later kwam een eerste langspeler, die de naam Misery Loves Co. meekreeg. Datzelfde jaar leerde ik de band kennen met een remix van een nummer van dat album, dat op een of andere compilatie stond. Het was een (prima) beukversie van dat nummer, een nummer dat destijds in de originele versie ook van een een SM-achtige videoclip voorzien was. Reden genoeg voor Earache om de band in huis te halen en de Zweden twee albums te laten uitbrengen, om te spelen met Pitchshifter. De vrij mainstream klinkende industrial metal brak niet echt veel potten en in 2000 was het verhaal voorbij. Tot in 2016 blijkbaar. En nu is er een nieuwe plaat.
Zero is de naam van de nieuwe plaat, waarmee de Zweden dus 16 jaar vooruit springen in de tijd. De muziek bestaat nog steeds uit relatief industrieel klinkende metal met vrij verstaanbare vocalen. Europees gekleurd weliswaar, zonder al te veel catchy stukken of poppy opsmuk, zodat de band enigszins voor weerwerk kan zorgen tegen de laatste magnetische stralingen van de bijna uitgestorven nu metal scene. De teksten zijn ook te negatief voor die stempel trouwens, het zou niet fair zijn. Neen, dan zou ik deze nieuwe toch veel eerder gaan indelen in de rubriek waar Filter tegenwoordig zit, of Garbage. Niet toevallig Garbage, want Misery Loves Co. covert op Zero Only Happy When It Rains. Qua look & feel de perfecte keuze, alleen jammer dat er weinig toegevoegde waarde aan vastzit. Het is wel een ideaal lokmiddel voor de beoogde doelgroep van deze band. Nostalgici met een voorkeur voor gedateerde industrial met een gemetaliseerde lakglans, liefst met een emotioneel “zwaar bewolkte” Britse rock content.
Na Wormwood een tweede teken van leven van Black Lodge Records, al gaat mijn voorkeur toch uit naar die Wormwood als ik zo eerlijk mag zijn. Deze Misery Loves Co. Is me te vrijblijvend en te weinig beklijvend. Plots wel veel zin om de Garbage discografie er nog eens bij te nemen en op te zoeken waar die Kiss My Boots techno/gabber-versie op stond en of die SM-flashbacks in mijn hoofd kloppen.
Score:
72/100
Label:
Black Lodge Records, 2019
Tracklisting:
- Suburban Breakdown
- A Little Something
- Dead Streets
- Only Happy When It Rains (Garbage cover)
- Fell in Love
- The Waiting Room
- Would You?
- Zero
- One of Those Days
- Way Back Home
Line-up:
- Michael Hahne – Gitaar
- Örjan Örnkloo – Gitaar, Bas
- Patrik Wirén – Keel, Gitaar
Links: