Misery Index – Traitors
Relapse Records, 2008
Misery Index, in tegenstelling tot wat de bandnaam doet vermoeden zorgt de combinatie van beide woorden altijd voor een grijns op mijn gelaat. Niet omwille van de economische betekenis, maar wel omdat dit de band is van ene Jason Netherton en zijn partner in crime Sparky Voyles. Deze Amerikaanse pletwals heeft immers al een aantal licht fantastische releases op zijn conto staan, worden geroemd voor hun toch wel unieke sound en vooral berucht omwille van hun zeer terechte maatschappij kritische teksten. Een combinatie die het altijd goed doet bij ondergetekende…
Twee jaar na hun zeer goed ontvangen album Discordia zijn ze terug met hun nieuwste telg die de venijnige titel Traitors heeft meegekregen. In deze tussenliggende periode hebben ze met Hang ‘Em High en Ruling Class Cancelled nog respectievelijk een EP en split album uitgebracht. Het zijn dus bepaald geen ‘lazy americans’ deze gasten uit Maryland. Het eerste dat opvalt aan deze nieuwe plaat is de intensiteit, nee… opgefoktheid is de betere omschrijving, van de songs. Deze gasten spuwen de ene na de andere brute riff op je af met enorm veel passie en overtuiging. Nog steeds bestaat hun karakteristieke stijl uit een agressieve mix van death metal en grindcore, occasioneel doorspiest met wat brute hardcore elementen.
Dit is zo’n band waar de teksten voor de bandleden ook echt iets betekenen en hun attitude heeft iets anarchistisch! Ze schoppen bewust tegen een aantal heilige huisjes en ze slagen erin om hun antipathie tegen alles wat misgaat op deze aardkloot furieus te uiten! Alleen al daarvoor verdienen ze respect! In tracks als Theocracy, Occupation en Thrown In The Sun wordt al snel duidelijk dat ze hun muziek naar een nog hoger niveau hebben getild. De songs komen zeer dynamisch over doordat er weldoordacht wordt geswitcht tussen snelle agressieve stukken, nekbrekende grooves en meer slepende midtempo passages. Deze wisselwerking zorgt ervoor dat je aandacht continu bij de les blijft. Ook qua songopbouw hebben ze de zaakjes goed voor elkaar, het gitaarwerk is vooral erg bruut, maar bij momenten verrast men evengoed met melodieuze leads en knappe solo’s! Tenslotte nog een speciale vermelding voor de drums op deze plaat, want die zijn waarlijk van een bijzonder hoog niveau en zijn prestatie eist een centrale rol op in de songs. De man die hiervoor verantwoordelijk is, is Adam Jarvis en ik moet zeggen dat hij er probleemloos in slaagt om drumbeest Kevin Talley (o.a. Dying Fetus, Decrepit Birth, Chimaira, etc.) te doen vergeten! Dit alles kenmerkt een band die overduidelijk weet waar ze mee bezig zijn, alle puzzelstukjes lijken op de juiste plaats te vallen binnen dit album!
Misery Index heeft met deze nieuwe release hun meest volwassen album tot nu toe op de wereld losgelaten. Vooral op gebied van songwriting en dynamiek zijn ze hoorbaar gegroeid, en hoewel ik hun vorige albums stuk voor stuk ook erg goed vond vind ik dit toch wel een groot pluspunt. Het knappe is dat ze hun eigen stijl verder hebben ontwikkeld zonder aan bruutheid en kracht te hebben ingeboet! Wel ben ik erg benieuwd hoe deze klasbakken zich naar de toekomst verder zullen profileren en evolueren, maar dat zijn zorgen voor later… Ik druk in de tussentijd alvast nog maar eens op de repeatknop en ik stel voor dat de fans zich al maar beginnen te reppen naar de lokale platenboer!
Tracklist:
- We Never Come In Peace (Intro)
- Theocracy
- Partisans Of Grief
- Traitors
- Ghosts Of Catalonia
- Occupation
- Ruling Class Cancelled
- The Arbiter
- American Idolatry
- Thrown Into The Sun
- Black Rites
Line-up:
- Jason Netherton – Bass, Vocals
- Sparky Voyles – Guitars
- Mark Kloeppel – Guitars, Vocals
- Adam Jarvis – Drums
Links: