Er zijn maar weinig bands die zo goed filmsamples voorzien van een bijpassende muzikale omlijsting als het Britse Maybeshewill. Het nummer In Another Life When We’re Both Cats uit 2009 draait hier nog altijd rondjes. De manier waarop de sample met de intrigerende melancholieke klanken begeleidt vind ik nog altijd fenomenaal.
Deze heren uit het Britse Leicester zijn tijdelijk van de radar verdwenen. In 2014 kwam hun laatste wapenfeit uit om het in 2016 even voor gezien te houden. Blijkbaar kriebelde het toch en zijn de heren na een optreden (op verzoek van Robert Smith van The Cure) weer langzaam ideeën gaan verzamelen, die zich een weg vonden naar dit nieuwste werkstuk.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij de laatste platen van Maybehewill mijn aandacht lastig vast kon houden. Het eerste werk maakte veel indruk, maar op latere albums leek het een makkelijke truc te worden. De composities werden voorspelbaar en leken allemaal keurig het post-rock etiquette te volgen. Een beetje zoals genregenoot Mogwai ook hun albums vult; het is altijd degelijk maar doet nergens de oren spitsen. Hoe fijn is in dat opzicht dit nieuwe werkstuk van de band!
Waar op vorige albums de toetspartijen en elektronische drums nog wel eens over elkaar heen buitelden kent het album nu veel meer kalmte, openheid en worden de composities zorgvuldiger opgebouwd met aandacht voor de diverse partijen. Een nummer wordt niet gelijk volgepropt met allerlei ideeën, maar vaak is er een hoofdmelodie of riff die het nummer draagt. Dit pakt prachtig uit in nummers als opener We’ve Arrived at the Burning Building of in een door met viool opgesierd nummer als Complicity.
Een andere positieve verbetering laten de heren horen in hun drumgeluid. Waar voorheen de drumpatronen vaak volgepropt waren met ideeën lijkt de band nu meer voor sfeer te kiezen. Pulserende klanken voegen echt wat toe aan nummers als het eerder genoemde Complicity en ook aan Refurring. Dit laatste nummer bevat overigens een trompetsolo aan het eind. Nu ben ik uitgesproken tegenstander van trompetten in mijn muziek, maar ik moet schoorvoetend toegeven dat de lounge sfeer oproepende toevoeging die het instrument dit nummer geeft tegelijkertijd verrassend en welkom is vanwege de dynamiek die zo ontstaat.
De nummers kennen bijna allemaal een wat dramatischer aanzet dan op vorig werk. Het maakt de muziek nog filmischer, waardoor het gelijk een zweem van Godspeed! You black Emperor meekrijgt. De eerste single Zarah is wel exemplarisch hiervoor. Met een gedragen pianostuk wordt het nummer geopend om, na een goed middenstuk, terug te keren naar de piano, onderbouwd met een sample over de klimaatcrisis. Het is een hoogtepunt op dit album.
Een band die ook gelijk in gedachten opkwam is Mono ten tijde van hun orkestrale epos Hymns to the Immortal Wind. Zeker in een nummer als The Weight of Light waart de geest van de Japanners door in hun muziek vanwege de opbouw , maar ook het geduld.
Een grote plus voor de productie overigens. Wat een fijn geluid zit er in deze plaat. Elk instrument klinkt bijna betoverend mooi en is goed te onderscheiden van elkaar. Refurring is hier een prachtvoorbeeld van. In de opbouw van het nummer is de klank van de piano bijna sereen te noemen. Net als je je verliest in dit klanktapijt word je wakker geschud door de kracht die de uitbarsting met zich meebrengt.
Diezelfde piano wordt ook heel slim ingezet in prijsnummer Zarah. Door deze op de voorgrond te zetten zorgt het ervoor dat je gelijk in melancholische sferen vertoeft.
Naast alle melancholie en filmsamples verwijzen de nummers ook vaak naar citaten en films. Dat is met het nieuwe, vijfde, album No Feeling is Final niet anders. Het lijkt bij vlagen ook wel op een open sollicitatie voor een filmsoundtrack. En ik zie de mannen wel een soortgelijke weg bewandelen zoals Mogwai of Sigur Ros die ook hebben afgelegd. Deze muziek verdient namelijk mooie beelden.
Score:
85/100
Label:
The Robot Needs Home Collective, 2021
Tracklisting:
- We’ve Arrived at the Burning Building
- Zarah
- Complicity
- Invincible Summer
- The Weight of Light
- Refuturing
- Green Unpleasant Land
- Even Tide
- The Last Hours
- Tomorrow
Line-up:
James Collins – Drums
Matthew Daly – Keyboards
John Helps – Gitaar
Robin Southby – Gitaar
Jamie Ward – Basgitaar
Links: