Mastodon – Crack the Skye
Reprise/Warner Bros, 2009
In oeroude scheppingsmythologieën werd het universum gezien als een één groot muziekstuk. Een oneindige bron van energie in een substantie die ‘ether’ werd genoemd. Ook de ziel bestaat uit ether. Het is de rode draad van Crack the Skye; Mastodon‘s meest diepgravende album tot nu toe. De toon is lijziger en melancholischer dan op de vorige albums. De bandleden brengen die intense emotie in verband met de periode voorafgaand aan de productie. De titel komt dan ook niet uit de lucht vallen: Skye was de naam van het zusje van drummer Brann Dailor dat op 14-jarige leeftijd zelfmoord pleegde.
Ook de fysieke problemen van gitarist Brent Hinds hebben een grote rol gespeeld. Hij liep eind 2007 een hersenbloeding op in een gevecht met Shavo Odadjian van System of a Down, waarna hij een lange periode van herstel nodig had. Hij maakte in die tijd onder andere een Paaseiland standbeeld met een motorzaag. Dit soort verhalen maken de bijbehorende DVD minder droevig en juist erg vermakelijk!
Maar ook de muzikale sporen van deze periode zijn aanwezig. Crack the Skye zit opvallend vol rollende gitaarloopjes, geïnspireerd op surf à la Dick Dale. Ook haalden ze er dit keer een toetsenist bij. De synthesizer, die veel te horen is, schept een mystieke sfeer en speelt harmonieuze stukken. Meer dan voorheen tekenen wanhopige lange uithalen de zangpartijen. Hinds is hierin aanweziger dan vroeger. Een sterke afwisseling, al eindigt hij soms wel wat benauwd. Zodat je het als luisteraar ook weleens wat benauwd krijgt. Maar als Troy Sanders een funky basloopje inzet ben je dat alweer vergeten. En dan vervolg je de reis langs groovende baslijnen, felle tamboerijnen, interessante ritmes, spacende soundscapes; Mastodon. Door verschillende invloedrijke media geroemd als de ‘toekomst van metal’; progressiever dan ooit.
Wat de DVD interessant maakt is vooral de toelichting van de bandleden op de verschillende nummers en het kijkje in de keuken van gebruikte apparatuur. Zonder gêne toont Mastodon zich ook gewoon als groepje fantasievolle metalnerds met Star Wars verzameling. En Mastodon zou Mastodon niet zijn als Crack the Skye geen episch verhaal zou vertellen, dat op de DVD creatief uit de doeken wordt gedaan. Het blijkt een spirituele combinatie van verdwaalde zielen, Icarus, een sekte en de beruchte Russische machtswellusteling Raspoetin. Natuurlijk volgt de muziek dit epos in Mastodon-traditie op de voet.
De bandleden hadden zin om een classic rock geluid te creëren. Reden voor de inzet van woodblocks, tamboerijnen en in Karelia en The Last Baron zelfs een triangel. Om die reden gingen ze ook in zee met topproducer Brendan O’Brien (AC/DC, Pearl Jam). En de nummers werden lang, zoals in progressieve jaren ’70 van Led Zeppelin, Pink Floyd en King Crimson. Halverwege de titelsong Crack the Skye verraad de electronisch vervormde zang heel duidelijk die invloed. Maar dan is in hetzelfde nummer ook hardcore weer hoorbaar. Neurosis‘ zanger Scott Kelly zingt een stuk op de titeltrack. Er zijn teveel invloeden om op te noemen. Crack the Skye is een album waarin je elke keer iets nieuws hoort: nieuwe invloeden, nieuwe verhalen, een nieuwe Mastodon. Brann Dailor: “I feel like we’re a new band – like we cracked some wall. It’s a really good place to be.”
Tracklisting:
- Oblivion
- Divinations
- Quintessence
- The Czar
- Usurper
- Escape
- Martyr
- Spiral
- Ghost of Karelia
- Crack the Skye
- The Last Baron
Line-up:
- Troy Sanders – bass, vocals
- Brent Hinds – guitars, vocals
- Brann Dailor – drums, vocals
- Bill Kelliher – guitar
- Rich Morris – keyboards
- Scott Kelly – guest vocals
Links: