Massemord – The Madness Tonque Devouring Juices of Livid Hope
Pagan Records, 2010
De eigenzinnige Polen van de black metalformatie Massemord presenteren hun vierde album met de heerlijke titel The Madness Tonque Devouring Juices of Livid Hope. Het eerder besproken EP’tje Notes Of Antihate Profound (zie hier voor de bespreking) leverde niet meer op dan aardige black metal met een zekere hang naar de jaren negentig. Hoe anders pakt dit album uit! Lees maar mee.
Wat natuurlijk meteen opvalt is dat het album maar één nummer telt. Dit nummer, het titelnummer, duurt maar liefst vijfendertig minuten! Een gewaagde zet die maar weinig bands zich kunnen permitteren. Bands als Abruptum of Deathspell Omega komen ermee weg, maar geldt dat ook voor Massemord? Ja, zeer zeker, want Massemord blijkt over veel kwaliteit te beschikken en meer belangrijk nog, een eigen gezicht. The Madness Tonque Devouring Juices of Livid Hope is donker, lelijk en ellendig en het laat je niet meer los.
Het nummer heeft als ruggengraat een mid-tempo riff die als een rode draad door het nummer loopt. Deze pulserende riff blijkt een handige kapstok om het nummer aan op te hangen. Hierbij moet je voornamelijk denken aan afwisselende synthesizer effecten, rauwe vocalen en afwijkende gitaargalmen. Doordat de pulserende riff zich maar blijft herhalen en de genoemde effecten continu op je afgevuurd worden krijgt het geheel een beklemmende en ellendige sfeer. Het is opvallend hoe goed doordacht de verschillende effecten in het nummer worden verwerkt. Verrassend ook hoe sterk de onderlinge samenhang tussen de effecten en de, ik zal maar zeggen basisriff, uitpakt. Wat dat betreft laat The Madness Tonque Devouring Juices of Livid Hope zich dan ook het best omschrijven als een bad trip van wonderschone kwaliteit. Na afloop blijf je zitten met een leeg gevoel en ben je uitgeput. Maar dan toch, ja hoor, daar gaat die vinger weer naar het knopje play. Heerlijk!
Fijn dat er bands zijn die de platgetreden paden verlaten en met een lekker eigenzinnig idee komen. Die eigenzinnigheid betekent wel dat dit album niet voor eenieder is weggelegd. Je moet hier echt even rustig voor gaan zitten en er alle tijd voor nemen. Wanneer je dit album als achtergrond muziek gebruikt zal het vast op je zenuwen gaan werken. Risico van het vak. Wat mij betreft heeft Massemord zichzelf overtroffen in die zin dat ze in staat zijn gebleken een buitengewoon lang nummer te schrijven die je bij de lurven pakt, je langzaam uitzuigt en je niet laat vervelen. Niet veel bands die dit kunnen nadoen. Chapeau!
Tracklisting:
- The Madness Tonque Devouring Juices of Livid Hope
Line-up:
- Namtar – Vocals
- Nihil – Guitars, Synth
- Voldtekt – Guitars
- Scars – Bass
- Priest – Drums
Links: