Marty Friedman – Exhibit A – Live in Europe
Mascot Records, 2008
Bij het horen van de naam Marty Friedman zal niet bij iedereen meteen een belletje gaan rinkelen. Maar als ik nu zeg dat deze beste man ongeveer tien jaar zijn kunsten heeft vertoond bij niemand minder dan Megadeth valt bij iedereen het kwartje wel lijkt me zo. In het jaar 1990 treedt hij binnen bij Megadeth en is hij voor het eerst te horen op Rust in Peace. Na vijf cd’s en twee EP’s houdt Marty het voor gezien omdat hij naar eigen zeggen geen zin meer had om metal te spelen. Voordat Marty Friedman bij Megadeth kwam was hij al erg actief en had zelfs al een solo cd uit genaamd Dragon’s Kiss. Deze cd kwam uit in 1988, inmiddels zijn we bijna twintig jaar en zes solo albums verder. Daarom is het nu ook tijd voor Marty Friedman zijn eerste live solo album.
Zoals de titel al verklapt is deze cd tot stand gekomen van opnames op verschillende locaties in Europa. Alle tracks zijn van Marty Friedman zijn vorige solo albums en worden natuurlijk met de nodige improvisatie gespeeld. Na een luidkeels Marty-geroep vanuit het publiek, klinkt de eerste aanslag op de gitaar. Een korte solo als gevolg en dan knalt werkelijk de tweede track om je oren. Een lekker uptempo nummer met natuurlijk de rustmomenten erin om even lekker van jetje te gaan op je gitaar. Ik had zelfs af en toe de gedachten van, wanneer begint Mustaine nu te zingen. De sfeer die opgebouwd word in de nummers is ongekend. Het geluid is zo helder en vol. Natuurlijk is er nog vanalles aan gemixt en gemastered, maar dat is gewoonweg bijna niet te horen. Dit is niet zo’n “neppe” live plaat. Als je deze cd knalhard aanzet is het net alsof je echt in het concert staat. De track Fuel Injection Stingray is ook echt een heerlijk nummer. Een lekkere basic riff waar je toch weer Megadeth in terughoord. Heerlijke dubbelstemmige gitaarsolo’s erover, te gekke tempo wisselingen alles erop en eraan. De hele cd is een soort van verhaal wat door Marty Friedman en band word voorgedragen. De uptempo stukken en meeslepende passages volgen elkaar vlekkeloos op waardoor deze cd een waar genot is om te luisteren.
Voor gitaarspelend Nederland en fans van instrumentale muziek is dit toch wel een must have. Ben je al in het bezit van solo albums van Marty Friedman en ben je bang dat dit een soort van herhaling van de nummers is dan heb je het mis. Dit is wel degelijk een goede toevoeging aan je cd collectie. Ben je totaal geen fan van instrumentale muziek laat dit dan aan je voorbij gaan. Ik vind dat Marty Friedman een goede zet heeft gedaan om eindelijk een live album uit te brengen. Na twintig jaar een schouderklopje in de vorm van een live album wie wil dat nu niet. Deze cd grijpt je in het begin vast en laat je pas los zodra de laatste seconde is weggetikt. Kortom een vette plaat!
Tracklist:
- Theme From Namida (tears)
- Elixir
- Anvils (Celluloid Revenge Ending)
- Gimme A Dose
- Street Demon
- It’s The Unreal Thing
- Fuel Injection Stingray
- Stigmata Addiction
- Tibet
- Angel
- Paradise Express
- Ripped
- Cheer Girl Rampage
- Thunder March
- Ballad Of The Barbie Bandits
- Hound Dog
Line-up:
- Marty Friedman – Lead Guitar, Vocals
- Ron Jarzombek – guitar
- Chris Catero – bass
- Jeremy Colson – drums
Links: