Manipulator – Voidbound + Unearthed
Soulseller Records, 2012
Monsieur Aurvandil is een Fransman. Zijn gelijknamige band is dat ook. Dat is duidelijk, dat houdt steek. In jouw eigen band kan je namelijk alles doen wat jij wil. Als jij black metal wil maken onder die naam, moet je dat doen. Wie weerhoudt je ervan om de volgende keer death metal te creëren onder die naam? Blijkbaar heeft iets of iemand Aurvandil toch tegengehouden. Vier demo’s, een EP, stapeltje splits en een full length staan er op de discografie van Aurvandil. Maar twee demo’s en een EP konden daar echt niet meer bij. Blijkbaar. Dus laat hij zich hier M noemen en brengt de demo Unearthed en de EP Voidbound uit als Manipulator. Het had logischer geweest als hij die tweede en enige andere Manipulator-release I Am Lie er dan ineens ook nog had bijgeplakt.
Voidbound is obscure black metal. Als je een illustratie zocht bij de de metaforische uitspraak door het bos de bomen niet meer zien… behold! Deze muziek is één zwarte inktvlek. Ze neemt wel andere contouren aan, maar de inhoud is egaal zwart. Het gitaarwoud is weggemixt tot een zacht geblaas waarin elke nuance onopgemerkt verloren galmt. De computerdrum klinkt hier nog realistisch, houdt het ook op een menselijke snelheid, maar mist de inlevingskracht en accenten van een echte drummer. De vocals lijken op een gefrustreerde Indiaan die ergens in het geëvoceerde bos met z’n lippen in een berenklem gesukkeld is en voortdurend om hulp kermt, maar wiens kreten heel vaagjes weerkaatsen boven het bladerdak. Vergelijk het met iemand die op enkele tientallen meters lager staat en toch iets naar je toe roept. Alleen de mystieke echoleads hebben iets toe te voegen aan die erg zwakke waaigitaren en temperamentarme drumonderdelen.
Nadat een irritante waas van noise het einde van Voidbound inluidt, komt Onslaught Of The Weak plotsklaps als een death metal-donderslag bij ongedefinieerde black metal-hemel. Een weerwolfgrom in de ritmegitaren, de computerdrum die onmenselijk rappe basdrum- en blastriemen begint leeg te schieten en clusterleads vol glinsterende duisternis. De mix is iets minder erbarmelijk. De gitaren klinken effectief als gitaar en niet als een echo van de wind die door de bomen blaast. De computerdrum klinkt dan weer veel kunstmatiger. Eén probleem blijft: de saaiheid. Zonder de intens beladen leads zouden alle nummers inwisselbaar zijn. Monotone vlagen, die de inktvlek voort laten uitdijen.
Obscuur dus, maar in de riolering van Normandië is het naar het schijnt ook behoorlijk obscuur. Niet dat we nu met z’n allen daarheen moeten, maar het verschil zit ‘m erin dat de riolering van Normandië goed gemaakt is. Dit is werkelijk zo saai dat je een pen uit elkaar begint te vijzen om iets om handen te hebben.
Tracklisting
- Passing The River
- Massgraves
- Voyage
- Crom Lech (Darkthrone-cover)
- Onslaught Of The Weak
- Conclusive Ablaze
- I Am Lie
- B&B
- Of Witch And Wood
- Left Hand Of God
- Pyre No Fire
- Outro – Lost In The Woods
Voidbound
Unearthed
Line-up:
- M. – Alles
Links: