Malfet – Alban Arthan

Geschreven door op 13-10-2020 om 18:25.

Eerder kwamen Malfet‘s The Way To Avalon en The Glimmering hier al voorbij. Het startpunt is goed, want beide werken werden met open armen ontvangen. Door mij in elk geval. De man achter Malfet maakt een soort middeleeuwse synth-atmosferen met een focus op Koning Arthur en de verhalen die daar omheen hangen. Dit nieuwe album duurt 55 minuten. In de druïdische traditie is Alban Arthan een seizoensfestival tijdens de winterzonnewende. De vertaling ervan betekent ‘Het licht van Arthur’.

Malfet start vrij gejaagd met twee songs die complete en uitgebreide melodielijnen hebben. De hele ambiance laat weinig ruimte, en hoewel het keyboardtechnisch de meest uitdagende muziek is tot nu toe, missen er in eerste instantie wat aanknopingspunten. De nadruk ligt minder op de pastorale sferen. Malfet kiest voor een duidelijke middeleeuwse en melancholische ondertoon. De muziek brengt de luisteraar vaker op de kantelen en in donkere gangen onder het kasteel dan door de ruige Schotse natuur. Er lijkt meer plaats te zijn voor dialoog, en iets minder voor kinderlijk spelen in de bossen en de wei. De wilde sleutelveranderingen uit de vorige releases zijn weg. Wanneer de sleutelveranderingen wel worden ingezet zijn ze minder ingrijpend. De songs zijn geaard en hebben in zichzelf een kalme ontwikkeling. Lost In Shadow, We Sought Your Radiance neemt slagwerk mee, waardoor het al snel naar Summoning neigt. De mooiste melodie komt naar voren op Sage and Cedar Adorn His Antlered Crown Aflame. De melodie is hier stellend en middeleeuws. Het titelnummer biedt doedelzakerij waardoor de Schotse gevoelens in je worden opgeroepen. Een intermezzo volgt, waarna het hoogtepunt moet komen. Het laatste deel mist echter wat impact en dramatiek. Dat hebben we Malfet wel eens sterker horen doen. The Sadness of Her Might grijpt terug naar een eenvoudige compositie met een walstempo. De nadruk ligt hier op melancholiek. Een kort intermezzo volgt alweer, waarvan de exacte betekenis wat onduidelijk blijft. Het laatste liedje bouwt heel bescheiden en kalm op en tracht epiek te bereiken, maar komt wat chaotisch over.

Uiteindelijk is dit niet zo’n drastische plaat. Het kost een paar luisterbeurten om hem goed door te krijgen. De atmosfeer is op dit album tot een optimaal punt gekomen (On The Tree That None May Ever Know en Regina Quondam, Reginaque Futurus). Wel missen een aantal écht krachtige passages zoals die op eerder werk aanwezig waren. Op Alban Arthan is veel ruimte voor atmosferische ambient en de individuele songs zijn onderscheidend. Hierdoor doet de plaat in eerste instantie wat rommelig en chaotisch aan, terwijl er wel degelijk een doorgaande verhaallijn in zit. De uitwerking hiervan had sterker gekund, wanneer de melodieuze songs iets meer kracht qua melodie zouden hebben. Daarbij mis ik wat ‘teasing’ in de songwriting, terwijl de complexiteit wél een hoogtepunt bereikt. Dit album lijkt een doortrekking van de lijn van The Snaking Path. Het kon slechter, maar mijn verwachtingen lagen hoger na The Way To Avalon en The Glimmering.

Score:

74/100

Label:

Pacific Threnodies, 2020

Tracklisting:

  1. The Penumbral Grove
  2. Lost in Shadow, We Sought Your Radiance
  3. Regina Quondam, Reginaque Futurus
  4. Sage and Cedar Adorn His Antlered Crown Aflame
  5. On the Tree That None May Ever Know
  6. Alban Arthan
  7. The Sadness Of Her Might
  8. Wanderer, May You Pass Through Evermore Verdant Realms
  9. Naught But Worn-Out Joy

Line-up:

  • Malfet – Alles

Link: