MACH22 – Sweet Talk Intervention
Eigen beheer, 2014
Het zou me verbazen als dit Amerikaanse gezelschap van MACH22 werkelijk haar debuut zonder label zou uitgebracht hebben, maar in elk geval loopt de band met zulke gegevens niet te koop. Wel geeft de band aan dat Jeff LaBar wat mee de productie heeft opgekrikt en dat ze één of andere wedstrijd gewonnen heeft waarbij ze ook met Slash het podium deelden.
Kunnen ze spelen? Zeker en vast. Enkel hoor ik er niet zo veel Guns N’ Roses in als de band zelf doet uitschijnen. Misschien in de softere fases op tracks als Stone Rose wel. Die Lenny Kravitz/Aerosmith-vergelijking gaat wel beter op, die Amerikaanse poprock sound zit er zeker in. Zelfs Foo Fighters steekt even de kop op bij een song als Nevermind. Toch klinkt deze rock ‘n’ roll punkier door de vocale lading van Lamont en klinkt hier en daar een flinke lading garage rock door de gitaarpartijen. Toch blijft het prima toegankelijk en zou ik er niet van schrikken dat de band binnenkort opgepikt wordt door de Amerikaanse radiostations. De band geeft dat misschien zelf ook wel aan, op basis van één van de tracktitels.
Een debuut met een mooie verhouding tussen Amerikaanse hardrock in het straatje van enkele grootheden, met eveneens knappe baspartijen en krachtige gitaarsolo’s, en wat rauwere rock ‘n’ roll. Misschien dat het dus uit de boot valt voor de echte fans van het catchy commerciële dus, maar zeker materiaal dat de aandacht verdient van de rock ‘n’ roll-fans die wel wat techniciteit kunnen waarderen.
Tracklisting:
- Constant Denier
- Go Ahead
- Don’t You Give Me
- I’m Just A Man
- Stone Rose
- Backslider
- Made To Love
- Radio
- One Trick Pony
- Nevermind
Line-up:
- Lamont Caldwell – Zang
- Sebastian LaBar – Gitaar
- Ted Merrill – Gitaar
- Jaron Gulino – Bas
- Damian MonteCarlo – Drum
Links: