Lurk – Kaldera
Doomentia Records, 2013
De titel van deze plaat zorgt voor associaties met de lessen aardrijkskunde die ik op de middelbare school had, het is namelijk Fins voor caldera. Dit is een grote komvormige krater die gevormd is door vulkanische activiteit. Voordat een caldera ontstaat moeten er flink wat processen plaats vinden, iets wat goed bij het tempo van de muziek van Lurk past die als trage muzikale smurrie uit je speakers komt.
De eerste tonen van Below Flesh zijn erg interessant met lekker zware riffs en verrassende blazers op de achtergrond, op vocaal gebied klinkt het nog steeds als Jan-Chris de Koeijer. Lurk weet genoeg te variëren en speelt met dynamiek in zijn composities, zo wordt er in Lorn een rustpunt ingelast. Muzikaal heeft Lurk, zoals ze in het promo-papier al zeggen, veel weg van Crowbar op een tempo dat meer bij doom metal past. De riffs zijn vaak rechttoe rechtaan en simpel, maar er wordt in de rustigere passages met onheilspellende en meer minimale gitaarlijnen gewerkt.
Op 6 Feet, 6 Years heeft de intro een prominente vioolpartij en neemt de basgitaar de boel even over, maar Lurk gaat al weer snel terug naar de trage sludge, dit is eigenlijk het geval op de gehele plaat. Sag Serene verbreekt even de sleur met een lekkere groove waarbij de ritmesectie even los mag gaan. Er worden wat extra elementen geplaatst in de muziek, maar als geheel wordt Kaldera naar het einde toe wat mij betreft vlak en langdradig. Vooral tot en met Sag Serene is de plaat veelbelovend, daarna vervalt het te veel in hetzelfde.
Tracklisting:
- Below Flesh
- Lorn
- Ritual
- 6 Feet, 6 Years
- Sag Serene
- Rest Unitaries
- Cutting
- Kaldera
Line-up:
- K. Koskinen – Zang
- A. Pulkkinen – Gitaar
- E. Nurmi – Bas
- K. Nurmi – Drums
Links: