Lucifugum – Acme Adeptum
Propaganda, 2008
Lucifugum is terug in digisleeve vorm. Naar goede gewoonte wordt er jaarlijks een album uitgegooid, en dat was vorig jaar niet anders. Hun elfde release is een feit, en moet een succesvolle opvolger van Sectane Satani worden.
Rauwe black metal met screams en andere raspende keelgeuiden komen je van begin af aan tegemoet. Daarnaast, de computerdrum. ALthans, de tomtoms klinken door vlees en bloed te zijn bespeeld, de scherpe cymbaalklanken niet. En de gitaren? Wel, basklanken zijn blijkbaar uit den boze, waardoor het geheel nog scheller en schurender klinkt. In vergelijking met Sectane Satani is er zowat geen “evil” sfeertje, en ook geen basklanken.
Naast de vrij saaie herhalende gitaarpartijen zijn er eigenlijk wel basklanken. In bepaalde nummers wordt naar het einde toe een overdosis basdrums gekatapulteerd in de mix, meestal heel onterecht en vrij marginaal. Behalve enkele kleine hoogtepunten binnenin de nummers (Subsequent Primordity) kan dit mij niet bekoren. Saai, schel en stereotiep computerdrumgedrag.
Tracklisting:
- Funeral Feast-abuse
- Subsequent Primordity
- Fundamentalistics
- In The Image
- Comfort of Foot Worn Graves
- My World for Those Who Remained
- Prerogative
Line-up:
- Khlyst (Igor Naumchuk) – drumprogramming
- Stabaath (Elena Naumchuk) – Vocals en alle instrumenten
Links: