Lost Souls Carnival – Collection of Carefully Selected
Eigen Beheer, 2015
Het hoeft niet al metal te zijn wat de klok slaat bij Zware Metalen, een potje bluesrock is altijd welkom en zeker als het een band uit eigen bodem betreft. Lost Souls Carnival komt uit Gent en levert dit jaar een tweede EP af. Al van de eerste luisterbeurt zat het goed, zelfs al vanaf de eerste minuut. Elke luisterbeurt wordt dit gewoon leuker.
De stijl van deze heren vind ik zelf erg geslaagd. Ze brengen groovy en smerige southern bluesrock die enerzijds erg verzorgd en relatief toegankelijk blijft, maar anderzijds ook heel wat experimentele momenten bevat die getuigen van heel wat creativiteit. Dat gaat van bakken effecten op de gitaren om een heerlijke mist rondom deze woestijnrock te hangen, de heerlijk verfijnde postrock-getinte gitaarstukjes op nummers als Devil’s Queen tot de Tarantino-grooves op Walking Tall. Soms klinkt het wat harder, richting Kyuss, op andere momenten klinkt dit samenspel verbluffend rustgevend en lekker dromerig. Zanger Jonas brengt het met een pak overgave en werpt meteen een aura over deze band die gaat van The Doors tot Jimi Hendrix en gooit er af en toe zelfs een pak grunge (Nirvana, Pearl Jam, zeker op Walking Tall) in. Ook de toevoeging van zijn stukjes op mondharmonica leveren deze band wat extra charme op.
Wie weg is van southern rock en klassieke bluesrock en een uitgesproken palet aan geslaagde experimenten kan waarderen, probeert zeker deze plaat van deze Gentenaars eens. Zou een nummer als Where Sinners Go eigenlijk geen hitje kunnen worden? Als het een band als The Sore Losers lukt dan moet het toch ook lukken met deze band? Ze brengt het genre op een andere manier, maar hebben naar mijn gevoel even kwalitatieve troeven.
Tracklisting:
- Devil’s Queen
- Where Sinners Go
- Walking Tall
- I, World
- Old Nick’s Favourite
- Æther Soul
- 22
Line-up:
- Jonas – Zang, harmonica
- Tom – Drums
- Didi – Gitaar
- Stéphane – Gitaar
- Stijn – Bas
Links: