Lorn – Arrayed Claws

In 2013 reviewde ik de plaat Subconscious Metamorphosis van dit Italiaanse Lorn en beschreef het toen als een soort van mix van Aosoth en Ævangelist. Begin dit jaar verscheen een nieuw album van dit duo, genaamd Arrayed Claws, via I, Voidhanger Records en het is een walgelijk lekker plaatje geworden. Meteen met de deur in huis vallen, dat doe je zo.

Arrayed Claws is een album geworden waar Lorn zeer karakteristieke black metal laat horen met massaal veel dissonantie en arpeggio’s, die volledig in lijn ligt met de huidige trend binnen het genre en toch behoorlijk uniek klinkt. De nervositeit ligt hoog en tegelijkertijd weet Lorn met hoge tonen een sfeer te creëren die beklijft en bedwelmt zonder dat de spanning vermoeiend wordt door het bijna constante snerpende geluid. Weinig bands weten dit op dergelijke manier te brengen. Een Nightbringer, ja, of een Blut Aus Nord, maar weinigen volgen succesvol. Lorn wel, Lorn voegt er zelfs een eigen – herkenbare – disharmonische speelstijl aan toe, waarin verschillende lagen gitaren elkaar beurtelings inhalen en opjutten in een wispelturige spiraal van iele frequenties. Bij momenten word je als luisteraar ongemakkelijk bij de ijskoude stromingen, zoals tijdens het nummer Abstract Trap.

Ten opzichte van Subconscious Metamorphosis doet Lorn vooral qua composities nog een stap voorwaarts. Radok (ex-Battle Dagorath) weet als geen ander de spanning op te drijven op glooiende wijze, met de reeds beschreven (noem het gerust narcotisch progressief) methodiek. Deze plaat (voor mij is het geen EP maar een volledig album) komt dan ook meteen in de jaarlijst te staan!

Score:

85/100

Label:

I, Voidhanger, 2017

Tracklisting:

  1. Disharmonic Feticism
  2. Abstract Trap
  3. Toybodïm
  4. Süt-aq-Köl
  5. Aus Nebel Turm

Line-up:

  • Radok – Gitaren, Keyboard, Strot
  • Chimsicrin – Drums

Links: