Lonely The Brave – The Day’s War
Hassle Records, 2014
Doom-pop, wat is dat voor een beest? Soms kan je er niet meer aan uit wat mensen de dag van vandaag nog op het genre van nieuwe bands durven te plakken. De Britten van Lonely The Brave vormen de nieuwste zomersensatie op de grotere festivals (denk richting Pukkelpop/Pinkpop). Pop? Zonder twijfel. Doom? Geen sprake van. Laat je door de hoes dus niet verleiden.
Eigenlijk brengen de heren van Lonely The Brave een wat alternatieve variant van poprock, met een behoorlijk atmosferisch gitaarspel dat wat raakpunten met post-rock heeft en op zich eigenlijk best genietbaar is. Het probleem is echter dat daarop erg melige popzang komt die me wat doet denken richting het gevoeligere van een Blink 182. Dit zonder pop als genre af te breken; ik vind het gewoon echt niet passen op deze muziek. Het akoestische nummer The Day’s War levert hiervoor het bewijs, want hier klinkt de stem van deze man echt prachtig. Kan het geheel dan beter? De instrumentale fases zijn vaak erg mooi en verfijnd gebracht en ook Black Saucers is een track die er deels nog wel in kan, met aanvankelijk iets meer spanning op de gitaren. Wanneer die kracht dan weer wegvalt en David opnieuw alles popperig aan mekaar begint te zingen, vervliegt mijn aandacht ook meteen weer.
De rustigere atmosferische stukken zijn zeer genietbaar en instrumentaal is Lonely The Brave misschien een band die bepaalde lezers op Zware Metalen nog wel wat doet. Het probleem ligt hem in de combinatie van deze veel te zuivere The Voice-zang op een muzikale insteek die deels erg sterk en creatief klinkt, maar deels ook voorspelbaar en overcommercieel getint is.
Tracklisting:
- Intro
- Trick of The Light
- Backroads
- Islands
- Dinosaurs
- Deserter
- Untitled
- Kings of The Mountain
- Victory Line
- Black Saucers
- The Blue, The Green
- The Day’s War
- Call of Horses
- Outro
Line-up:
- David Jakes – Zang
- Mark Trotter – Gitaar
- Andrew Bushen – Bas
- Gavin Edgeley – Drum
Links: