Locus Mortis – Inter Uterum Et Loculum MMXI
Aeternitas Tenebrarum Musicae Fundamentum, 2011
De pure black metal-band met MZ in zijn midden heeft een nieuwe plaat. Nou ja, nieuw, het album kwam zes jaar geleden al eens uit in een primitievere versie. De Italiaan MZ die in deze band fungeert, is vooral bekend van topbands uit het doomgenre zoals Urna en Arcana Coelestia. Die bands hebben ook een bepaald black gehalte, maar nu wordt het tempo wel erg de hoogte ingejaagd.
Inter Uterum Et Loculum MMXI wordt namelijk voor 90% aan topsnelheid afgehaspeld, met bijzonder weinig variatie en een gematigd gevoel voor Zweedse melodie (Dark Funeral, Lord Belial). Het is nog te recent om over old school te spreken, maar het is een genre dat toch wel behoorlijk passé is. Dat komt wellicht door het orthodoxe black metal-genre die stilaan het speelveld inpalmt. Je zou dan ook haast gaan vergeten hoe een opgedreven black metal-band met een melo-karakter uit de tweede helft van de jaren negentig klinkt anno 2011, zonder dat er een stoffig underground imago bij komt kijken. Wel, zoals Locus Mortis. Alleen de meer gegrunte vocalen zorgen voor afwijkend gedrag op de Scandinavische regel.
Op zich niets bijzonders, maar net dat maakt het voor enkelen wellicht bijzonder interessant. Hogesnelheidsblack met een milderende melo-aanpak, uit Italië. Er is al veel en veel slechter materiaal uit dat land gekomen. Luistertip: La Via Mi Fu Mostrata, omwille van het fijne gitaarspel.
Tracklisting:
- Prologo
- Te Sit Perpetua Vita
- Sentore di Morte
- La Via Mi Fu Mostrata
- Il Sole Sorge Sul Luogo dei Morti
- Immortale Decadenza
- 1652 Nigra Pestilentia
- Fiamme
- Relitti
Line-up:
- PV – Drums
-
MZ – Guitars, Bass
-
RM – Vocals
Links: