Livløs – And Then There Were None

Geschreven door op 24-10-2021 om 14:13.

Dat Scandinavië flink veel (soms legendarische) metalbands produceert, dat wist ik allang. En jullie ook wel, denk ik zo. Maar gek genoeg gaat het dan vaak over bands uit Zweden, Noorwegen en het naast Scandinavië gelegen Finland. Van bands uit Denemarken hoor je over het algemeen niet zo veel, in vergelijking met de buurlanden. Hoog tijd dat daar verandering in komt en dat doe ik met het nieuwe album van Livløs, getiteld And Then There Were None. Melodische death metal en voor fans van At The Gates, Death en Carcass (aldus het pr-materiaal). Klinkt als een goed recept!

Gelijk bij de de openingstrack en tevens titeltrack gaat het gaspedaal plat op de vloer. Even kort ademhalen voor Niklas, maar dan gaat de strot open om een flinke scream en deathgrowl te laten horen. Lompe death metal drums gaan gepaard met licht polyritmische maatwisselingen en de gitaren gaan daar net zo hard in mee. Het refrein veranderd in een swingend, groovend meezingstuk, al versta ik niet wat Niklas zingt. Zeker een interessante start. Serpentine Supremacy gooit het tempo iets omlaag en legt wat meer nadruk op het ‘headbang’-gehalte. Bij vlagen meen ik invloeden te horen van een band als The Black Dahlia Murder en halverwege een gitaarriff die inderdaad door Chuck Schuldiner (Death) geschreven had kunnen wezen. Niet onaardig en de energie zit er aardig in.

Mortal Severance pakt door op het lagere tempo en concentreert zich vooral op zwaar en smerig. Stevige en gedempte gitaarriffs worden ondersteund door lange meeslepende melodieën op de achtergrond en Niklas haalt flink uit op meerdere momenten. Thomas vult samen met Søren de fundering en maken deze track tot een bak geweld. Dat is bij Pallbearer wel anders. Het mag dan wel rustig en melodisch starten, maar al gauw gaat het tempo er in. Met heerlijke dissonante gitaarstukken en blast beats waarover Niklas een diepe put-grunt (lees: hele lage deathgrowl) eruit gooit. Duidelijk één van de zwaardere tracks op het album! In de enige track met een Deense titel, Kistefjael, treffen we een korte instrumentale track. Akoestisch gitaargepingel (mooi gedaan, trouwens) met twee distorted lead-gitaren op de achtergrond. Dit alles is opgevuld met special effects (regen, wind en zo nu en dan onweer, voor zover ik kan horen). Leuk gedaan.

Drenched in Turmoil is volgens mij bedoeld om de mensheid weer wakker te schudden na de rustpauze die we net hebben gehad. Vol geweld klapt ‘ie er in. Best grappig, ik was even met wat anders bezig tijdens het instrumentale nummer en ik schrok zowaar toen dit nummer begon. Effe blaffen aan de start van Seize the Night. Net alsof je door de sergeant stevig wordt aangesproken. Verder een mid-tempo nummer met een toffe gitaarsolo al vrij aan het begin. Gallows start net alsof het een uitstapje naar het doommetalgenre probeert te maken, maar niets is minder waar. Het intro zet je allicht op het verkeerde spoor, maar al gauw is het gewoon weer beuken. Opnieuw lijk ik bij vlagen invloeden te horen van The Black Dahlia Murder. En dan heb je nog The Purest Black, dat het wat progressiever aanpakt en de focus weer legt op stevige death metal.

Best een grappige plaat met een paar leuke momenten, dat And Then There Were None van Livløs. Ben ik er helemaal kapot van? Nee, dat niet. Maar ik snap wel dat ze zijn opgepikt door zo’n groot label: de potentie is er zeker. Ook de aanpak van het album (speelduur is keurig, gelijk de plaat starten met een bak geweld en geen intro, even een korte instrumentale track halverwege de plaat) kan mij wel bekoren. Dit is een interessant album om eens aan te slingeren en voor liefhebbers van het stevigere melodeathgenre.

Score:

77/100

Label:

Napalm Records, 2021

Tracklisting:

  1. And Then There Were None
  2. Serpentine Supremacy
  3. Mortal Severance
  4. Pallbearer
  5. Kistefjael
  6. Drenched in Turmoil
  7. Seize the Night
  8. Gallows
  9. The Purest Black

Line-up:

  • Niklas Lykke – Zang
  • Franz Posch – Gitaar
  • Kenneth Breinbjerg – Gitaar
  • Søren Frambo – Basgitaar
  • Thomas Dannemand – Drums

Links: