Binnen het genre progressieve rock/-metal is Leprous een van de zeldzame bands die progressief is in de ware betekenis van het woord. Vanaf het debuut Tall Poppy Syndrome maakt de band een gestage ontwikkeling door waarbij geen twee albums op elkaar lijken.
Ook op hun nieuwste album Melina laat Leprous horen niet stil te staan in hun ontwikkeling. Ten opzichte van voorganger The Congregation heeft de markante stem van zanger en toetsenist Einar Solberg een nog grotere rol gekregen, zijn de gitaren verder op de achtergrond verdwenen en is het songmateriaal op het eerste gehoor wat minder complex. Daarmee heeft het album ook een wat lichter en dynamischer geluid meegekregen, dat in sommige opzichten doet denken aan het geluid van Pain of Salvation ten tijde van de Road Salt albums, met name het lichtere gitaargeluid.
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik aanvankelijk niet erg enthousiast werd van deze ‘light’ versie van Leprous. Echter, na diverse luisterbeurten geeft het album steeds meer van zijn geraffineerde schoonheid prijs en ben ik helemaal om.
Opener Bonneville is daar een mooi voorbeeld van. Het nummer begint ingetogen, bijna jazzy. Langzaam wordt er een spanning opgebouwd tot het nummer halverwege losbarst. Waar dat eerder met zware gitaren zou zijn, nemen hier de toetsen duidelijke het voortouw in het tweede deel van het nummer. De absolute hoofdrol in dit nummer is echter voor de stem van Einar, die hier van zijn beste kant laat horen.
Ook op de rest van het album zijn het vaak de zang in combinatie met de strijkerpartijen die de hoofdrol opeisen in de nummers, zoals in het tweede deel van Stuck, het prachtige Illuminate en het wonderschone The Last Milestone, waar Einar Solberg alleen ondersteund door strijkers laat horen wat een unieke zanger hij is.
Natuurlijk is Leprous niet opeens een compleet andere band geworden en klinkt de band op nummers als Captive en Coma nog steeds erg vertrouwd. Wel is de band zich steeds verder van de oorspronkelijke metalsound aan het verwijderen. Een boeiende ontwikkeling als je het mij vraagt. Malina is dan ook een enorm boeiend album, dat tijd nodig heeft om te rijpen. Maar dat blijken vaak de albums die je jaren later nog steeds graag draait.
Score:
93/100
Label:
InsideOutMusic, 2017
Tracklisting:
- Bonneville
- Stuck
- From The Flame
- Captive
- Illuminate
- Leashes
- Mirage
- Malina
- Coma
- The Weight Of Disaster
- The Last Milestone
Line-up:
- Einar Solberg – Zang, Keyboards
- Tor Oddmund Suhrke – Gitaar
- Baard Kolstad – Drums
- Simen Børven – Bas
- Robin Ognedal – Gitaar
Links: