Lebensgefahr is een Zweed genaamd Kyla die sinds 2011 al vijf langspelers in elkaar heeft gezet vol diep trieste metalen. “Een mengeling van depressieve rock en black metal“, zegt hij zelf. Het is een suggestie die me wel ligt. Moonsick bracht hij uit in eigen beheer.
Na het beluisteren van deze nieuwe Lebensgefahr moet ik concluderen dat het inderdaad een downergedoe is, in vijf hele lange nummers. De sfeer wordt bepaald door deemoedige verhalen waar de gothic van afdruipt, dankzij doomklanken die door de bijna atmosferische ambient black heen best wel wat ontroering teweeg brengen. De teksten bulken van de poëtische neigingen die zo van een depressieve Dusk … And Her Embrace konden komen. Lofi blackmetalgitaren en levenloze baslijnen met een heel stabiel klinkende drum, vergezeld van een scala aan wanhoopskreten, gelamenteer, hoge shrieks en andere uitingen van angst, pijn en levensmoeheid. De snelheden gaan van uiterst traag tot blastend hard, met een kruissnelheid die net onder midtempo black blijft hangen. De occasionele synths vormen meer dan eens de overgang tussen deze versnellingen en vertragingen, net als enkele vreemde solo’s, akoestische passages en een paar verrassende breaks.
Nieuw is het allemaal niet, authentiek wel. Voer voor depressieve blackmetalfans voor wie het tempo wat hoger mag liggen en er wat schwung mag zitten in de neerslachtigheid. Het gebruik van de Zweedse taal in enkele nummers is trouwens niet toevallig. Hier lijkt een eerbetoon aan Lifelover meermaals aan de orde te zijn.
Score: 
72/100
Label:
Eigen beheer, 2019
Tracklisting:
- Yearning Years
- Vague Skin
- Stellar Neglection
- Frazil Veins
- Lunar Empress
Line-up:
- Kyla – Alles
Links: