Kvadrat is een eenmansact uit Aspropyrgosn (Griekenland), een gemeente onder de rook van Athene. De persoon die voor de act verantwoordelijk is, gaat door het leven onder de abbreviatie I.A. Nee, dat is geen verkapte, zoutloze poging je zand in de ogen te strooien door de afkorting van artificial intelligence (AI) om te keren. Dit is mensenwerk en de afkorting is dan ook eenvoudig te achterhalen. Het gaat hier om Ivan Agakechagias, die ook actief is in de deathgrindband Συντριμμια. In 2021 bracht hij met Kvadrat de EP Ψυχική Αποσύνθεση (Grieks voor “Vervreemding”) uit, die een zeer sterke indruk achterliet. Vier nummers, die allemaal bol stonden van een dissonante, kwaadaardige mix van black en death metal. Om maar een muzikale vergelijking te trekken: een beetje het midden houdend tussen Deathspell Omega, Suffering Hour en Ulcerate.
Het eerste volledige album van Kvadrat wordt nu uitgebracht in een samenwerking met Desolate Depths (Kvadrat zelf), Nuclear Winter Records en Total Dissonance Worship. De zeven composities op The Horrible Dissonance of Oblivion zijn erop uit om “te provoceren, te traumatiseren en te verstoren, om de misselijkmakende gevoelens van onzekerheid, vervreemding, haat en pijn aan te wakkeren”.
Net als op de EP worden op The Horrible Dissonance of Oblivion black en death metal gesmeed tot beklemmende, gitzwarte en desoriënterende composities die stuk voor stuk geworteld zijn in venijnige structuren, huiveringwekkende riffs, ratelende blastbeats, verzengende vocalen en duistere, kronkelende dissonantie. De rigide, met death doordrenkte black metal zorgt, zoals op voorhand al door Agakechagias werd beloofd, voor een macabere, benauwende sfeer op het album. De dissonantie waarmee alles bekleed wordt, zorgt voor een uitermate dreigende, beklemmende gloed. Nummers als opener Υπόγειος Λαβύρινθος, het bijtende -4°C of het rustig startende maar uiteindelijk loodzwaar uitpakkende Ολική Αποσύνθεση zijn hardvochtige, meedogenloze vertolkingen van veronachtzaming, verwijdering en vertwijfeling.
Vierenveertig minuten aan bezeten, gedetailleerde visioenen van duisternis en onbekendheid trekken aan je voorbij. Obscuriteit, volledig aan elke herinnering onttrokken. Toch ontaardt het nergens tot het dubieus niveau van een overstelpend gewemel aan klanken. Dat wordt onder andere voorkomen doordat de composities een prima structuur kennen en doordat op momenten net even wat snelheid en intensiteit teruggenomen wordt. Korte, relatief bedaarde momenten (einde -4°C, het instrumentale Αμνησία, het einde van het titelnummer Η Φρικτή Δυσαρμονία της Λήθης, de eerste drieënhalve minuut van het slotnummer) of samples (Ολική Αποσύνθεση) worden aangebracht. Daarmee wordt nog meer afwisseling en dynamiek toegevoegd, voordat de technische furie en een golf aan tremolo’s je weer volledig de bedwelmende stemming van obscure vergetelheid intrekken.
The Horrible Dissonance of Oblivion zadelt je op met weerzinwekkende, zwartgallige gevoelens. Maakt dat het album daarmee onbehaaglijk en afstotend? De nummers, met hun dwars karakter, en de zwaarwichtige densiteit maken het voor mij eerder verleidelijk en aantrekkelijk. Toegegeven; het album zal vast niet voor iedereen even gemakkelijk te verteren zijn. Maar iedereen die bekend is met gevoelens van tegenstrijdigheid, weemoed en disharmonie (en wie is dat nou niet?) zal zichzelf vast in deze muzikale vertaalslag van zulke diepe gevoelens kunnen herkennen. De titel van het album mag het hebben over in vergetelheid raken, maar wat bij betreft wordt Kvadrat daaraan volledig onttrokken. Dit is een absoluut blijvertje; wat kan dissonante wanorde toch heerlijk zijn.
Score:
87/100
Label:
Nuclear Winter Records, 2024
Tracklisting:
- Υπόγειος Λαβύρινθος (Underground maze)
- -4°C
- Σηπτική Ανυπαρξία (Septic Inexistence)
- Αμνησία (Amnesia)
- Γυάλινα Μάτια (Eyes made of glass)
- Η Φρικτή Δυσαρμονία της Λήθης (The horrible dissonance of oblivion)
- Ολική Αποσύνθεση (Total Decay)
Line-up:
- I.A. – Vocalen, alle instrumenten
Links: