King Bong – Alice In Stonerland
Eigen Beheer, 2011
Iemand zin in een trip? King Bong zeker en vast. Deze Milanezen hebben voor de fun een album opgenomen om hun exploten te delen met gelijkgestemden, mensen die als kind zijn begonnen met flippen op Alice in Wonderland, er dromen aan overgehouden hebben en hun adem inhielden om rare visioenen te ontwikkelen. Gaandeweg zijn ze andere zaken in hun mond beginnen steken en toen was er plots King Bong.
En King Bong maakt best aangename muziek. Psychedelische 70’s rock met veel passiviteit, discogerelateerde grooves (I Say, You’ll Never Get High That Way, schitterende titel trouwens!) en nerveuze doom (Unbongday, je zou voor minder een slechte dag hebben). Alles instrumentaal, dat houdt het luchtig. Hetgeen in die luchtigheid vermengd zit, dat is de oorzaak van de creativiteit die op deze plaat grotendeels geïmproviseerd klinkt, net als de productie. Niet erg, het momentum werd prima vastgelegd.
Lekker plaatje voor de stonende stereofreaks die op weg naar de nachtwinkel wat in hun iPod willen hebben wat de roes vasthoudt. Wat extra distortion, beetje spelen met de reverb, een klodder noise erbij en een lekkere verwilderde dancebeat, meer moet dat niet zijn. Pluim in de poep en tot op het podium King Bong.
Tracklisting:
- The White Rabid
- To Put It Bluntly, A Weed
- I Say, You’ll Never Get High That Way
- Unbongday
- We’ll Smoke The Monster Out
Line-up:
- Andrea – Guitar
- Alberto – Bass
- Teo – Drums
Links: