Kill the Thrill – Tellurique
In mijn brievenbus gestopt met het labeltje ‘Industrial’ was ik natuurlijk
meteen geinteresseerd in het album Tellurique van het Franse
Kill the Thrill. Het schijfje verdween in mijn CD-speler en ik kreeg
.. iets ingewikkelders dan ik had verwacht van een onbekende naam.
Dit album is het vierde van het in 1989 opgerichte gezelschap, na eerder
Dig en Low gereleased te hebben en vervolgens 203 Barriers
bij Season of Mist gebracht te hebben. Het begin van Tellurique
deed me even in verwarring opkijken, daar het begint als een lekker stevige
rockplaat. Hierbij valt meteen de stem van Nicholas Dick enorm op,
vanwege het enorme schuurpapier-gehalte en de aangrijpende doordringendheid
van het volume.
Dat Kill the Thrill het podium deelt met Dillinger Escape Plan
en zich in voorgaande jaren naast bands als Killing Joke, Enstuerzende
Neubauten, La Muerte, Young Gods en Neurosis mocht presenteren verbaast
mij niets als ik dit zo hoor. Ik mag genieten van een set ijzersterke composities
die aangeven dat het drietal weet wat woorden als ‘opbouwen’, ‘meeslepen’ en
‘climax’ betekenen.
Let wel, toegankelijk is dit album allesbehalve… het Franse accent van
Nicholas kan af en toe flink irritant overkomen en de muziek is op het eerste
gehoor, zoals bij veel van dit soort bands, overweldigend chaotisch. Maar
even doorbijten en een paar keer luisteren helpt een hele hoop en vanzelf leer
je de kannonade aan elementen waarderen.
Meer informatie: