Kataklysm – Heaven’s Venom
Nuclear Blast, 2010
Een van de meest voorkomende misverstanden over metal is dat het ‘ongecontroleerde herrie’ is en neerkomt op het willekeurig op je instrument meppen. In feite is metal een genre waar je zó extreem op de tel moet zitten dat het soms bijna onmenselijk gaat klinken. Als je als thrash metal-band een palmmute op een verkeerde plek inzet, is de hele kracht van je nummer al weg en zal je waarschijnlijk ook nooit tot de top behoren. In de jazz kan je daar veel makkelijker mee wegkomen. De veteranen van Kataklysm zijn een typisch voorbeeld van hoe het hoort. Alles zit altijd precies strak op de maat, nooit kan je de heren op een foutje betrappen. Dat mag je na vele jaren van trouwe dienst ook wel verwachten.
Heaven’s Venom, het nieuwe wapenfeit van de band, knalt niet onmiddellijk uit de startblokken maar begint onheilspellend, door middel van een sample, hetgeen we wel vaker gehoord hebben op eerdere albums. Wanneer het allemaal losbarst krijg je precies wat je verwacht, perfect uitgevoerde, retestrakke death metal met een heel erg vette knipoog naar de thrash. De sfeer is agressief, episch (zeker door de gebruikte gitaarsolo’s) en onwaarschijnlijk donker. Hoogtepunten zijn in mijn ogen Determined (Vows of Vengeance) vanwege het hoge tempo en het erg pakkende Push the Venom.
Als het Nederlandse leger de precisie en doeltreffendheid van Kataklysm had gehad, zou er nooit een dode zijn gevallen door friendly fire en was de gehele taliban inmiddels al drie keer uitgeroeid zonder ook maar één burgerslachtoffer te maken. Een prachtige plaat, maar ik had ook niet minder verwacht.
Tracklisting:
- A Soulless God
- Determined (Vows of Vengeance)
- Faith Made of Shrapnel
- Push the Venom
- Hail the Renegade
- As the Wall Collapses
- Numb and Intoxicated
- At The Edge of the World
- Suicide River
- Blind Saviour
Line-up:
- Maurizio Iacono – Vocals
- Max Duhamel – Drums
- Jean-François Dagenais – Guitars
- Stéphane Barbe – Bass
Links: