John Coffey – Vanity
Sally Forth Records, 2009
Prediker zei het al: “IJdelheid der ijdelheden: Alles is ijdelheid”. De Nederlandse band John Coffey is niet vies van een beetje publiciteit en ze doen er in ieder geval moeite voor om op te vallen. Daarvoor zijn ze bij Sally Forth Records natuurlijk aan het goede adres. Die wonnen al eerder prijzen voor originele cd-verpakkingen. Dat opvallen is dus bij het debuutalbum van John Coffey genaamd Vanity uitstekend gelukt! De eerste duizend exemplaren werden doorboord met een kogel, maar niet alleen de digipack, ook het promomateriaal en zelfs de verpakking daarvan. Het schieten is zelfs te zien in een promotioneel Youtube-filmpje. Een fraai uitgewerkte PR-stunt maar uiteindelijk gaat het hier om de muziek. Ondanks het feit dat ze een goed product afgeleverd hebben, blijft bij mij vooral de gedachte hangen hoe goed het had kunnen zijn.
De naam van de band komt van een personage uit een Stephen King-boek en dit vijftal oefent volgens de bijgaande informatie in een verlaten fabriekshal in Utrecht. Tot nu toe brachten ze twee EP’s uit en nu komen ze dus met het debuutalbum Vanity.
Over alles is nagedacht bij deze band. De prachtige website, het promotiemateriaal, de verpakking, maar ook de muziek. Daarom vind ik het een beetje vreemd dat deze mannen zich voortdurend rock ’n’ rollers blijven noemen. De muziek valt toch veel meer in het core-vakje. Het album is een fraai geheel van rustige en harde, langzame en snelle nummers die vrijwel vlekkeloos in elkaar overgaan. Qua compositie keurig, maar qua uitvoering wat vlak. Ik had toch gehoopt op wat meer brute kracht, wild rossende vocalen en striemende gitaren. Daar waar ze wel bruut te keer trekken is de muziek zoveel beter dat ik me afvraag waarom ze dat niet de hele cd gewoon volhouden. Vanity is een bij vlagen spannend en goed gespeeld en gezongen geheel, waarin het instrumentarium wat wordt opgeofferd in het belang van het geheel.
Ook al is dit een heel aardig album, ik vind het toch ook een beetje een gemiste kans. De kracht van het podium heeft men niet weten te vangen op cd en dat terwijl muzikaal talent volop aanwezig is. Zo krachtig als de teksten en het promo-materiaal en zo verrassend als de website, zo had ik het graag gehoord. Dat is al met al zo slecht nog niet want nu is er tenminste nog ruimte voor verbetering. Beetje minder emo en core, wat minder lijken op vanalles en nog wat en een beetje meer rock en ook roll en het gaat, wat mij betreft, goed komen met John Coffey. Het is best mogelijk dat het grote publiek daar nu al anders over denkt. Als ouwe pacifist en lid van de PSP (voor wie dat nog wat zegt) kan al dat gedoe met wapens en kogels mij maar weinig bekoren overigens, alhoewel het wel origineel is in deze setting.
Tracklisting:
- Smashing 90’s
- Dear Thomas Schell, It Was A Pleasure Meeting You
- VANITY (Got Shot In The Eye Last Night)
- A Final Leap Ahead
- Stephan’s Children
- Fingers And Knives
- Vehicle
- …Meanwhile At The Dogtrack
- Wreckage And Scars
- Walls Of Infinity
Line-up:
- Art van Triest – Vocals, Synths
- Alfred van Luttikhuizen – Guitars
- Twan Eikelenboom – Guitars
- Richard van Luttikhuizen – Bass
- Carsten Brunsveld – Drums
Links: