Isole – Silent Ruins
Napalm Records, 2009
De vier Zweedse langharige tekkels van Isole komen met hun vijfde
langspeler. Zeven redelijk lange nummers die weer eens aangeven dat deze epic
doomband toch echt ondergewaardeerd blijft. Dit viertal brengt muziek met een
compleet eigen geluid, veel ingetogener en donkerder dan de meeste epic
doombands, daarnaast weet de band een mooi scala aan zang in het album te
brengen. Sombere cleane vocalen, koorachtige zang en zelfs een grunt wordt niet
geschuwd.
Vooral voor diegene die bij veel epic doom afhaken door de power/heavy
metalzang is dit album een absolute aanrader, frontman Daniel heeft een geweldig
krachtige stem, maar is nergens te overdreven. De zang en de muziek staan
(zoals het wat mij betreft hoort in doom) in dienst van de nummers en de sfeer,
geen irritant gestunt of egotripperij. Daarnaast heeft deze band een niet typisch
zwaar geluid, een dikke productie met een goed wollige onderlaag. Isole
was bij mij eigenlijk meestal de band die ik live geweldig vond, maar me op cd
teleurstelde, Silent Ruins brengt daar flink verandering in, een mooi
treurig album met alles wat erin hoort te zitten op een eigen solide manier
gebracht. Ze staan binnenkort op de verjaardagsfuif van Officium Triste,
waar ik ze weer eens hoop te gaan zien!
Tracklisting:
Line-up:
- Daniel Bryntse – Guitar & Vocals
- Crister Olsson – Guitar & Choir
- Henrik Lindenmo – Bass & Screams
- Jonas Lindström – Drums & Keys
Links: