Into Century – Nobody’s Slave
Target Distribution, 2013
Tracklist, check. Genre hardrock check. Conclusie zonder een noot gehoord te hebben; standaard melodische hardrock. Ik zit er niet ver naast. Ondanks dat het niet vernieuwend is rockt de muziek erg hard en stevig. Een wat vettige sludgelaag, maar toch ook weer niet. De melodie en de refreintjes halen het gemiddelde wel wat omlaag. Waar de eerste twee nummers nog een soort Nickelback-sound bevatten, doch door een pot dikke stroop gehaald, valt de heavyness al snel weg in de nummers daarna.
Vanaf Dare heeft het een beetje een Bon Jovi-gehalte (zoetsappig) en gaan we de rockballadkant op. Productie blijft overigens lekker vol klinken, maar dat maakt deze plaat niet. De rest van het album schommelt een beetje van stevige hardrock naar hitpotentiële melorock. Nog een synthesizer in Indistogether en een poging tot zware melodrama en de schijf is compleet uitgemolken van alle mogelijkheden. Overigens is dit uiteindelijk wel het meest memorabele nummer vanwege het industrialrandje. Ik denk dat de band nog een beetje zoekende is naar een consistent geluid, ondanks dat dit het tweede album is. Anderzijds houden de heren misschien gewoon van de variatie.
Tracklisting:
- Nobody’s Slave
- Junkie
- Sweet Surrender
- Dare
- Hold On
- Indistogether
- Call On Me
- Can Anybody Hear Me
- Open Up Your Gates
- Man Of God
- Time To Shine
- OMG
Line-up:
- Jon Century – Vocals
- Christian Warburg – Guitar
- Anders Bækgaard Pedersen – Bas
- Jeppe Bruno – Drums
Links: