Insomnium – Shadows of the Dying Sun
Century Media, 2014
Met meer dan gemiddelde ongeduldigheid keek ik uit naar deze nieuwe Insomnium. Ik heb deze Finse melodeathband nooit opgenomen in mijn absolute favorietenlijst, maar na de EP Ephemeral gehoord te hebben, kon dat wel eens veranderen. Sowieso is het titelnummer mijn favoriete nummer ooit van de band geworden, het was uitkijken naar de rest van het album.
Ik kan alvast zeggen dat dit het beste Insomnium album geworden is, als je het mij vraagt. De missing link tussen Omnium Gatherum en Dark Tranquillity is eindelijk gevonden. Het is geen evenwichtsoefening meer, Insomnium weet met zijn Finse gevoeligheid en virtuositeit de brug naar het melodisch sterke Zweden te leggen en eet gulzig van twee walletjes. De schrik zat er in dat ik na Ephemeral op mijn honger zou blijven zitten. Onterecht. Ephemeral is dan wel de “hymne” geworden van het album, maar uitblinkers als While We Sleep, het sentimenteel makende Revelation (wat een mooie, epische melodie) en Collapsing Words (wat een mooie, epische melodie – deel 2) weet Insomnium mij helemaal in te pakken. Beetje jammer dat er niet meer Ephemeral-achtige nummers op staan waar de agressieve dynamiek gebruikt wordt, want dat zou de score nog verder opgedreven hebben.
Insomnium blijft sterker worden, na al die jaren, wat op zich vrij uitzonderlijk is en bemoedigend. Dankzij de meer ruwe en krachtige uitwasemingen is de doomerige Finse melodeath-feel ietsje verminderd en daarmee scoort Insomnium echt wel emoties mee. Goed bezig mannen!
Tracklisting:
- The Primeval Dark
- While We Sleep
- Revelation
- Black Heart Rebellion
- Lose to Night
- Collapsing Words
- The River
- Ephemeral
- The Promethean Song
- Shadows of the Dying Sun
Line-up:
- Markus Hirvonen – Drum
- Markus Vanhala – Gitaren
- Niilo Sevänen – Strot, Bas
- Ville Friman – Gitaren, Zang
Links: