Insidiae – Where Demons Dare
Layered Reality Productions, 2012
Insidiae is een Nederlandse metalband die in 2010 begon en zichzelf profileert als “progressive modern metal”. Wat houdt dit in? Redelijk reguliere metal (beetje melodic death metal, beetje thrash), met grunts én (half)cleane vocalen, maar dan met veel tempowisselingen, duidelijk aanwezige keyboardpartijen en zo nu en dan wat progressieve fratsen.
Ik kan in ieder geval niet zomaar een band bedenken die qua sound echt in de buurt komt van Insidiae (Nevermore is nog een mogelijkheid), en dat mag als een pluspunt worden gezien. De combinatie van stijlen (melodeath, progressive, thrash) is natuurlijk niet uniek, maar na-apen is wel het laatste dat Insidiae doet. Of dít als een pluspunt mag worden gezien is een andere vraag. Hoewel Insidiae aardig in de juiste richting zit, kent de uitwerking van de hoorbaar talrijke ideeën flink wat verbeterpuntjes. Zo is de halfcleane zang niet geweldig. De grunts zijn prima, niet heel uniek of iets dergelijks, maar degelijk, maar de halfcleane zang is net niet clean genoeg om echt “mooi” te zijn, en klinkt ook niet echt bruut. Mijn advies: houd het gewoon bij grunts. De muziek heeft het niet echt nodig om tot zijn recht te komen. Daarnaast is het bewonderenswaardig dat men direct een heel album heeft durven opnemen, maar moet het toch wel gezegd worden dat voor een eerste full-length Where Demons Dare niet fantastisch klinkt. Voor een demo zou dit als een bijzonder fraaie opname gelden, maar de standaard voor full-lengths ligt nu eenmaal iets hoger. Bovendien klinken niet alle songs even fantastisch, maar goed; dat kan ook gewoon komen doordat ze niet goed uit de verf komen (geldt overigens niet voor een aantal fantastische gitaarsolo’s!). In alle gevallen is een vollere productie (zoiets als Nevermore, Mercenary, Textures zou fantastisch zijn) ten zeerste aangeraden.
Enerzijds dus een veelbelovende combinatie van stijlen, al helemaal van zo’n jonge band, en alles ook keurig netjes uitgewerkt tot songs die het schijnbaar live ook goed doen. Anderzijds komt alles qua opnamekwaliteit en productie nog niet fantastisch uit de verf. Er is dus nog werk aan de winkel, maar het uitbrengen van een album als Where Demons Dare (na slechts twee jaar al) is een goed teken van een harde werkersmentaliteit, en dat is voor bands in dit genre zeker geen last.
Tracklisting:
- March Into Hell
- Mercenary (Lock and Load)
- I Won’t Be Buried With You
- Folie à Plusieurs
- All For None
- Skinnerbox
- Major Arcana
- Through the Eyes of the Blind
- Negation Delirium
- Where Demons Dare
Line-up:
- Harm-Jan Broekema – Vocals
- Siegfried Kramer – Guitar
- Jeroen Nauta – Guitar
- Jelle Hamstra – Drums
- Jean-Luc Nealon – Bass
Links: