Infector. Is er een nog meer toepasselijke naam voor deze tijd,dan deze bandnaam? We bespreken hier het schijfje dat ons begin dit jaar werd toegezonden, het in 2019 uitgebrachte Let The Infection Begin. Ik kan eigenlijk heel kort zijn over dit album: denk aan de eerste platen van Slayer, Kreator en Exodus en je hebt het recept voor Let The Infection Begin. Platen die ik grijs gedraaid heb en blijf draaien, maar wat overigens niet voor deze kloon uit Cuba zal gaan gelden.
Let The Infection Begin is het debuutalbum van deze jonge thrashhonden en ze wikkelen er vanaf de opener Shrine Of Desperation al geen doekjes omheen. Maar waar de band me hoort te besmetten met een pakkend virus is het slechts een gevoel van ”weer zo’n dertien in een dozijn thrashband”. Jammer genoeg, want de jongens hebben zeker geleerd van hun voorbeelden. Zoveel dat elk nummer dat je op dit debuut hoort ook al tig keer hebt gehoord van al die andere klonen die de scene zijn gaan domineren in aantal. Van die bands die je gratis erbij krijgt in het voorprogramma. Vernieuwing is niet aan de orde en hoewel ik daarmee kan leven in het genre als het in combinatie is met wat biertjes tijdens een concert, is Let The Infection Begin geen album geworden met een hoge replaywaarde. Als instapthrashalbum voor jonge metalheads, zeker in Cuba en de regio, zal Infector zeker zijn waarde kunnen bewijzen, maar in het verzadigde Nederland en België, waar we onze eigen onoriginele klonen al hebben, zal Infector weinig kunnen besmetten helaas.
Dat er in de inlay van de CD ook nog een melding staat met ”true thrash metal militia. Kill the posers!!!!!!!” is aandoenlijk, maar afgezaagd. Evenals een nummer anno 2020 met de titel Poser’s Holocaust. Twee jaar geleden zou ik dit album nog een solide score van minimaal 70/100 geven, maar inmiddels is het genre toch echt oververzadigd geraakt, met weinig (of geen enkele) die zijn stempel op het genre kan drukken. Tel daarbij op dat de leadvocalen behoorlijk irritant worden na enkele nummers en ik kan uiteindelijk niet meer geven dan de matige score die ik nu hieraan bind. Ben je thrashfanaat die alle platen in het genre zonder nadenken verorbert of een nieuwkomer in het genre en zelf net droog achter de oren, dan denk ik dat je er gerust nog 10 punten bij op mag gaan tellen.
Score:
65/100
Label:
Defense Records, 2019
Tracklisting:
- Shrine Of Desperation
- Deranged
- Blind Faith
- Let The Infection Begin
- Fallout Of Mankind
- The Void Of Conciousness
- Poser’s Holocaust
- Chernobil
- Thrashard
Line-up:
- José Hernandez – Bas, Achtergrondvocalen
- Fabio R. Castillo – Gitaar, Achtergrondvocalen
- Franh J. Carmenate – Vocalen, Gitaar
Links: